وجهه يرميهم بالتراب و يقول: مهلاً يا قوم! بهذا أهلكت الامم من قبلكم باختلافهم على أنبيائهم و ضربهم الكتب بعضها ببعض، أن القرآن لم ينزل يكذّب بعضه بعضاً، بل يصدق بعضه بعضاً، فما عرفتم منه فاعملوا به و ما جهلتم فردوه إلى عالمه. «و هذا سند حسن». 1
ابن سعد نيز اين روايت را در الطبقات الكبرى نقل كرده است:
قال: حدثنا عبدالعزيز بن ابى حازم عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده عن ابنى العاص أنهما قالا: ما جلسنا مجلسا فى عهد رسول اللّه كنّا به اشدّ اغتباطاً من مجلس جلسناه يوماً جئنا فإذا أناس عند حُجر رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلميتراجعون فى القرآن فلما رايناهم اعتزلناهم و رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلمخلف الحجر يسمع كلامهم، فخرج علينا رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلم مغضباً يعرف الغضب فى وجهه حتى وقف عليهم، فقال: أى قوم بهذا ضلت الامم قبلكم باختلافهم على انبيائهم و ضربهم الكتاب بعضه ببعض، ان القرآن لم ينزل لتضربوا بعضه على بعض و لكن يصدق بعضه بعضاً فما عرفتم منه فاعملوا به و ما تشابه عليكم فامنوا به ... . 2
سند اين روايت نيز حسن شمرده شده است و همه مفسران و محدثان اين روايات را تلقى به صحت يا حسن كرده اند.
روايت پنجم:
۰.عن النضر بن سويد، عن القاسم بن سليمان، عن ابى عبداللّه عليه السلام قال:ما ضرب القرآن بعضه ببعض الاّ كفر؛ ۳
۰.شخصى پاره اى از قرآن را به پاره اى ديگر آشوب ( به هم برآوردن كار براى فتنه ) نكرد، مگر آن كه كافر شد.
بررسى سند: يكى از نويسندگان معاصر اين سند را كامل ندانسته و گفته اند:
روايات ضرب القرآن، هم از نظر سند و هم متن كامل نيست؛ زيرا در سند آن قاسم بن سليمان است كه در رجال توثيق نشده است. ۴
در پاسخ ايشان به چند نكته اشاره مى شود:
اولاً، نضر بن سويد الصيرفى كوفى ثقه و صحيح الحديث ۵ شمرده شده و درباره قاسم بن سليمان در كتاب هاى رجالى نام برده شده و مدح صريحى نيامده است كه هم در رجال النجاشى و هم در الفهرست شيخ طوسى آمده است: «له كتاب». ۶ هرچند اين كه مرحوم شيخ طوسى در الفهرست نام ايشان را ذكر كرده، اين شهادت بر مذهب وى بوده، زيرا طبق مقدمه الفهرست، شيخ ملتزم به ذكر
1.همان، ج۳، ص۷۸.
2.الطبقات الكبرى، ج۴، ص۱۷۹.
3.وسائل الشيعة، ج۱۸، ص۱۳۵؛المحاسن، ص۲۱۲.
4.روش هاى تفسير قرآن، ص۱۷۸.
5.رجال النجاشى، ص۳۰۰.
6.همان، ص۲۲۱؛ الفهرست، ص۲۰۲.
