اگر چه على را نصّ و معصوم و بهتر از هر يك از امّت گويند، مذهبِ ايشان چنين است كه اگر در ميانِ فصولِ بانگ نماز، بعد از شهادتين كسى گويد: أشهد أنّ عليّاً وليّ اللَّه، بانگ نمازش باطل باشد و با سر بايد گرفت، و نام على در بانگ نماز بدعت است و به اعتقاد كردن۱ معصيت، و گوينده اين در لعنت و غضبِ خداى باشد. ۲ و آخر اين مصنّف كه بيست و پنج سال اين مذهب دعوى مىكند، بايد اين مايه بدانسته باشد. و معلوم شد۳ كه غرضش بدين فصل الّا خصومتِ مصطفى و عايشه نبوده است۴ تا در قول و قلم آيد. بارى تعالى توفيق دهاد تا بر زبانِ ما همه صدق و صواب رود و در قلمِ ما همه كلماتى آيد كه بدان مُجْرِم و مأثوم نباشيم و ديگران كه۵ به نيكى به دم و قلم و قدمِ ما اقتدا كنند. إنّه الحافظُ الخبير.
[ 35 ]
[ ارتكاب اسماعيليان و فاطميان به منكرات و گناهان ]
[ اشتراك ملاحده و مجبره در انجام منكرات و گناهان ]
[ باطنيه مصداق شر بزرگ ]
[ مخالفت شيعه اصولى با ملاحده و اسماعيليه و فاطميان ]
[ پاسخ به مؤلف فضائح در همانند خواندن عقايد شيعه با اسماعيليه ]
آنگه گفته است:
و آن ملحدان ۶ در مصر مىگفتندى: العنوا الغار و ما حَوْلها۷،۸و بدعتها به ظاهر كردند چون زنا و لواطه۹ در بازارها نهاراً و جهاراً۱۰ و خمرخانهها را
1.ع - ث - ب: «دارد». و شايد: «دارد» مصحف و محرّف «داشتن» است.
2.اين عبارت در ع ناخوانا است.
3.ع - ث - ب - م: «و معلوم شده».
4.ث - ب - م: «نبوده باشد».
5.ع - ث: «و ديگر آنكه». ب - م: «ديگر آن كه».
6.ع - ث: «و آن ملحدان كه».
7.ث - ب - م: «العنوا العان و ما حولها». ح - د: «العنوا الجار، و ماجراها». و در اين نسخه «ماجراها» جزء ما بعد عبارت مىباشد؛ يعنى «ماجراها و بدعتها» و شايد عبارت: «العنوا الغار و من أواها، أو أوى إليها» أو «أواه أو أوى إليه» بوده است يا «حواه» يا «يحويه» و نظاير اين الفاظ. در هر صورت در مآخذى كه من مراجعه كردم چنين عبارتى نيافتم. فضلا خودشان در اينباره اعمال نظر نمايند و تحقيق فرمايند.
8.تاريخ الإسلام، ذهبى، ج ۶، ص ۱۱؛ سير أعلام النبلاء، ج ۱۵، ص ۱۵۲، و ص ۳۷۳؛ تاريخ الخلفاء، ج ۱، ص ۱۶۵؛ الوافي بالوفيات، ج ۱۹، ص ۲۴۳ و اين كتب «حوى» بدل «حولها» آمده است.
9.ث: «لواط». در آنندراج گفته: «لواطه به كسر لام و فتح طاى حطى، كلمه عربى است، به معنى كار قوم لوط كردن» و فيومى در مصباح المنير گفته: «لاط الرجل يلوط لواطة بالهاء (هكذا ذكره الفارابى) فعل الفاحشة كما فعلها قوم لوط النبى عليه السلام».
10.ع: «نهاراً جهاراً» (بدون واو عطف).