- او را به تهمتِ فلسفه متّهم كرد^۱ و به آخرِ كار عمر عبدالعزيز، خليفه، اين قرمط بن حمدان را به الحاد بياويخت. و اين بُلفتوح حمدانى از نسل ايشان بود و تظاهر به مجبّرى كردى‏^۲ و به آخرِ كار ملحد شد تا مشتبه نشود كه از آن بنى‏حمدان است كه امير ابوفراس‏^۳و امير سيف الدّوله حمدانى و خواجه امام ناصر الدّين ابو اسماعيل حمدانى از ايشان است كه متنبّى شاعر در حقِ‏ّ ايشان مى‏گويد:^۴۵
و أنتَ أبو الهيجَى بْنُ حَمْدانَ يا ابْنَه‏تشابه مولودٌ كريمٌ و والد
و حمدانُ حمدونٌ وحمدونُ حارثٌ‏و حارثُ لقمانٌ و لقمانُ راشد
اُولئك أنياب الخلافة كلّهاو سائر أملاك البلاد الزّوائد
تا هيچ شبهتى بنماند كه اين حمدانيان همه پادشاه و عالم وعادل و شيعى بوده‏اند، و آن حمدانيان همه گبر و مجوسى و مشرك و مجبّر و ملحد؛ و شتّان ما بين البصيرة و العمى. ^۶ تا همه شبهتى زايل باشد و همه مقصودى به حاصل.
و اين بُلفتوح به يك روز كمتر از پنجاه فتوى ننوشتى، و شاگردان را در اطرافِ عالم به شهرهاىِ مجبّران فرستادى، تا به آخرِ كار كه الحادش ظاهر شد و در ملحدى رسوا گشت، به نامه و پيغام و خلعتِ ملحدان كه بدو مى‏آمد در سراىِ عميد ابوالمعالى شيرزادى شيعى به مواجهه بر وى به حجّت الحاد درست كردند و بعد از آن در سراىِ ايالت به قزوين به گواهىِ خواجه امام حسن كرجى سنّى كه

نه به در زادمهران،^۱ و مذهب و اعتقادِ پدرش پيرانِ‏^۲طايفه را معلوم است.
دوم [ آن ] قوم، ده‏دارك ^۳ ملعون بود، بوالغنائم دروگرِ^۴اصفهانى مشبّهى؛ نه قمى، و نه كاشى، و نه آبه‏اى.^۵ دعوتِ صبّاح به اوّل قبول كرد و از درانه تشبيه در ^۶بيرانه الحاد^۷ رفته، و چون از اصفهان به در آمد به الموت رفت. و هذا أظهرُ مِنَ الشّمس.
سوم آن قوم، عطّاش أقرع بود كه مقيم دژِ كوه بود. اصل پدر پارسى، و او اصفهانى، كه نه شهر رافضيان است على زعم المصنّف.
چهار قوم، بُلفتوح گورخر بود، امامِ جماعتِ شهرِ قزوين، مفتىِ هشتاد ساله، هزاران نكاح بسته، نماز بر جنازه‏ها كرده، در دماء و فروج حكم رانده، درس‏ها داده، مناظره‏ها كرده، شاگردانش چون حسنِ وكيلان ^۸ پنج برادر به يك روز امير يرنقش بازدار^۹شان بر دستِ عميد بوالمعالى شيعى به تهمتِ الحاد هلاك فرمود كردن، و همكارانِ اين بُلفتوح چون محمّد معسلى‏^۱۰ و غيره.
و اين ابوالفتوح الحسن بن عبدالملك الحمدانى، از نسلِ حمدانِ گبر ^۱۱ بود كه وزير يزدجرد شهريار، و قرمط بن حمدان‏^۱۲ پسرش بود كه جعفر صادق - عليه السلام