۱و آنچه گفته است كه «رسول مىترسيد از صحابه»، نه مذهبِ شيعه است، كه رسول چگونه بترسد از كسى با ثبوتِ اين حجّت كه بارى تعالى بيان كرده است و گفته كه: «الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أحَدًا إلاَّ اللَّهَ»۲ تا بدانند كه همه دروغ محض است كه بر شيعه نهاده است و بارى تعالى بگفته كه: «أ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ»۳ و بگفته كه: «وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ»۴ . پس تأخير البيان عن وقت الخطاب به مذهبِ شيعه رواست، امّا عن وقت الحاجة روا نيست و وقتِ حاجت روز غدير بود كه برسانيد و ظاهر كرد امامت را و نصّ كرد بر أميرالمؤمنين. و بيانِ آيت و اين احوال در تاريخ۵ و تفسيرِ محمّد جرير طبرى۶ ببايد ديدن كه امامى است از ائمّه اصحاب الحديث معتمد و امين، نه خارجى است نه انتقالى؛ تا فايدت حاصل شود و شبهت زايل. و الحمدُ للَّه ربّ العالمين.
[ 64 ]
[ مجاهدات و مبارزات على(ع) براساس آيات قرآنى ]
[ مجاهدات و شجاعتهاى على(ع) در صفين و جمل و نهروان ]
[ طاغيان مخالف امامت على(ع)، مخالف اجماع امت ]
آنگه گفته است:
و اگر رافضيان گويند: على را در قتلِ كفّارِ عرب مقاماتى بسيار هست، همه بحمد اللَّه به معجزِ رسول بوده است، نه به مردىِ على تنها. نبينى كه چون رسول به فردوس أعلى شد، هشت ماه على با معاويه در حرب بود و هيچ دو
1.صفحه «۱۸۱» چاپ قديم
2.صدر آيه ۳۹ سوره مباركه احزاب.
3.صدر آيه ۳۶ سوره مباركه زمر.
4.از آيه ۶۷ سوره مباركه مائده.
5.در تاريخ محمد بن جريز طبرى مطلبى راجع به اين موضوع ذكر نشده است. و همچنين است امر در تفسير وى.
6.براى تفسير آيه رجوع، شود به تفسير طبرى، ج ۶، ص ۱۹۸، چاپ بولاق، به سال ۱۳۲۵. و چنانكه گفتيم در تفسير اين آيه، از طبرى بحثى از غدير به ميان نيامده است؛ چنانكه در تاريخ او نيز. اهل تحقيق خودشان مراجعه كنند.