الدين پادشاه، و امير على هر دو معروف و معتبر، و سيّد عماد الدّين عبد العظيم الحسنيّ القزوينيّ، امام جيلان و ديلمان ^۱ و نقيب حضرت سلطان، و جهاد او با ملحدان، همه طوايف را معلوم است، و جاه و تمكينِ او پيشِ سلاطين و حمايت كردنِ علماى اهلِ سنّت و جماعت در وقايع و حوادث كه به قزوين افتاد، پوشيده ^۲ نيست بر فضلا و عقلا، و غير اينان كه به ذكرِ همه نتوان رسيدن.
و سادات و نقباى نيشابور با صولت و شوكت، چون سيّد أجلّ ذخر الدّين و خاندانِ او و غير ايشان، و از ساداتِ سبزوار چون سيّد عزّ الدّين و پسرش عماد الدّين پادشاه و عالم و مقبول و معروف، و ساداتِ جرجان چون سيّد منتهى نور الدّين و ناصر الدّين، و سيّد كبير جمال الدّين و غيرِ ايشان كه به ذكرِ همه، كتاب مطوّل شود. و از ساداتِ استرآباد، چون سيّد نظام الدّين ناصر بن ظفر و غير ايشان كه به ذكرِ همه بنتوان رسيد. و سيّد امام صدر الدّين سمرقندى عالم و مُذكِّرْ، و برادرش سيّد امام بدر الدّين عقيل عالم و بزرگ، و كبارِ سادات در حدودِ پارس و كرمان چون سيّد قوام الشّرف ^۳ بن النّاصر لدين اللَّه، [ و در ] بلاد خراسان ^۴ تا سمرقند و ماوراءالنّهر كه به شرح اسامى و القابِ ايشان كتاب مطوّل شود.
و علوىِ اصلى الّا امامتى و شيعى نبود و نتواند بود ^۵ واگرنه بارى زيدى، كه در حكايت است كه علوى‏اى سنّى، اجازتِ دخول خواست و علوى‏اى شيعى با او از سلطان سعيد مسعود - نوّر اللَّه قبره - سلطان گفت: بگوى: تا ازين دوگانه يكى باشد تا در آيد، علوى سنّى الّا منافق نباشد. علوىِ سنّى را نگذاشتند، و علوى خالص راه‏يافت و مقصود حاصل كرد، تا بدانى كه علوى الّا شيعى سره نباشد كه تبرّا كردن از ^۶پدر عاقّى

آنگه خاندانِ سيّد ابوطاهر جعفرى به قزوين از فضل او و حرمت او، و پسرش امير شرفشاه جعفرى كه ورثه او زر و جواهر به كيله ^۱ قسمت كردند و املاك به قرعه، و وزيرِ او دهخداى اعرابى و خاندانِ او با رفعت و تمكين، و خاندانِ كاكوان، ^۲ و شيرزادان و غيرهم همه شيعى و معتقد. و سيّد تقى محمّد به قزوين، ^۳ و سيّد على محمّدى با حرمت و رفعتِ بسيار و اعتقادِ نيكو.
و از متملّكان و رؤسا و ساداتِ رى و قزوين ^۴ از متقدمان، چون سيّد بوالقاسم دو گيس از كلار و كُجُور به رى آمد، و امير و پادشاهِ رى شد ^۵ از اولاد الحسن بن على - عليهما السلام - ، و پسرش سيّد حسين عباد ^۶ و منزلتِ او، و سيّد ابوابراهيم، و سيّد حمزه شعرانى كه بُندار رازى را در مدحِ ايشان قصايد است كه چون ^۷ بخوانند بدانند، و از متأخران چون خاندانِ سيّد علوى رئيس و حاكم، و خاندانِ سيّد كامل نقيب، و برادرش سيّد ابوالعبّاس، و درجه و مرتبتِ سيّدِ كبير شمس الدّين الحسنى ^۸ خود پوشيده نماند از عقل و تواضع و رأى رزين و قبولِ او پيشِ امرا و سلاطين، و پسرش امير سيّد كبيرجمال الدّين علي عديم النّظير با فضل و ابوّت ^۹ و ^۱۰فتوّت و كمال و مروّت، ^۱۱ و سيّد عماد الدّين شرف نقيب و رئيس و مقبول و محترم، و برادرش عزّ