بوبكر است كه او خدمتِ سرِ ۱ همه يتيمان كرده بود. آنگه گفت: «وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى طَعامِ الْمِسْكينِ»۲ و اين نيز نه هم صفتِ بوبكر است كه معلوم است كه بذل مال كرد. آنگه گفت: «وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أكْلاً لَمّاً»،۳ و اين هم نه صفتِ بوبكر است ۴كه او مقتصد و قانع بوده است در نفقه. آنگه گفت: «وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبّاً جَمّاً»،۵ و اين هم نه صفتِ بوبكر است كه نه مذهبِ خواجه است كه از ۶ موروث و مكتسبِ او گليمى بماند. پس اين آيت وعيد است در عقوبتِ آن جماعت كه اين صفات دارند كه بيان كرده شد، و اين ناقل به اين دروغ مستحقِّ عقابِ خداى است و چنان مىنمايد كه اين مصنّف كه در اوّلِ كتاب دعوى كرده است كه بيست و پنج سال اين مذهب داشته است، پندارى همه دروغ است. غالى و اخبارى و حشوى بوده است كه شبهتهاى غُلاة و اَخباريّه و دَيصانيّه است كه آورده است و نه مذهبِ اصوليانِ شيعت است. و الحمدُ للَّه ربّ العالمين. و هر بدى و دشنام و لعنت كه صحابه را و ائمّه را و فقها را كرده است و گفته، در خشم و غضبِ خداى است، به حجّتِ اين آيت كه بارى تعالى گفت: «فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمّا كَتَبَتْ أيْديهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمّا يَكْسِبُونَ».۷
[ 100 ]
[ پاسخ به مؤلف فضائح در نسبت شيعى دادن به كودك و الزام او به پذيرش ايمان على(ع) در كودكى ]
[ عقيده اماميه به امامت يازده امام از نسل على(ع) ]
آنگه گفته است:
و درين وقت كه من اين مجموعه مىنوشتم، جامعى به خطِّ قمىِ نَسّاح بگرفتند در دست كودكى رافضى درين آيت بنوشته بود: «ما كانَ عليٌّ أبا أحدٍ مِنْ رجالِكُم». ۸ قمىِ نسّاخ بگريخت و خان و مانش بكندند.
1.«سر» در اينجا به معنى بزرگ و سردار و رئيس و برتر و مهتر است؛ چنانكه در كتب لغت بهتفصيل ياد شده است.
2.آيه ۱۸ سوره مباركه فجر.
3.آيه ۱۹ سوره مباركه فجر.
4.صفحه «۲۸۲» چاپ قديم
5.آيه ۲۰ سوره مباركه فجر.
6.«از» فقط در «ح» است.
7.ذيل آيه ۷۹ سوره مباركه بقره.
8.صدر آيه ۴۰ سوره مباركه احزاب اين است: «ما كانَ مُحَمَّدٌ أبا أحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ» پس در عبارت متن تصرف شده و لفظ «على» به جاى «محمد» گذاشته شده است و از اين جهت مورد اعتراض در كلام مؤلّف فضائح الروافض قرار گرفته است و جواب همان است كه مصنف رحمه اللَّه عليه داده است.