«مثلُ المؤمن عندَاللَّه كَمَثَلِ ملكٍ مقرّبٍ، و إنّ المؤمنَ أعظمُ عندَاللَّهِ مِنْ ملكٍ مقرّبٍ». و مانندِ اين اخبار بسيار است. پس چون مؤمنى بهتر باشد از فرشتهاى، اميرالمؤمنين اولىتر كه نصّ است از قبلِ خدا و معصوم است از همه خطا.
[ 116 ]
[ امامت على(ع) به نص و پاسخ به شبهه شراكت ايشان در امر نبوت ]
آنگه گفته است:
و چون بگفتى كه على نصّ بود به امامت از قبل خداى، چنانكه رسول نصّ بود به رسالت و معصوم است همچون او و از ميانِ هيچ دو فرقى نباشد در عصمت و نصّيّت، و طاعتِ هر دو واجب باشد. شرم دارى گفتن و خود از سر ترسى بزنند كه مُصَرَّحْ بگويى كه رسالت از ميان هر دو به شركت است!
اما جواب اين كلمات آن است كه شبهتى نيست كه چنانكه مصطفى نصّ است ۱به رسالت، و معصوم است از همه زلّت، به مذهبِ شيعت، اميرالمؤمنين نصّ است به امامت و معصوم است از همه تهمت. امّا درجه رسول - عليه السلام - دگر است كه رسول مقتداست و على مقتدى، و رسول مطاع است و على مطيع، و او صاحبِ كتاب و قبله و سنّت و شريعت است و على را اين درجت نيست، و اين فرقى روشن است، و درجه نبوّت و درجتِ رسالت درجتى بزرگ است و زيادت است از همه منازل و درجات، و هر كه على را با رسول در رسالت و نبوّت شريك داند، كافر و مبطل و ضالّ و گمراه و مبتدع باشد. و مذهبِ شيعت اين است.
اما حديث آنچه گفته است كه «اگر گويى كه او را با رسول شركت است، سرت بزنند» ۲ عجب است كه خواجه صد و پنجاه سال است كه على رؤوس الملأ مىگويد