است كه معجز بر دعوى امامت ۱ غير معجز باشد بر دعوىِ نبوّت و رسالت. و على را منزلتِ رسول نباشد؛ چنانكه بيان كرده شد.
[ 119 ]
[ افضليت پيامبر(ص) و سلسله مراتب امامان معصوم از نظر شيعه ]
۲آنگه گفته است:
و علويانى كه از فرزندانِ علىاند از حسنِ على تا به مهدى، همه را به منزلتِ رسول دانند.
اما جواب اين كلمات آن است كه مذهبِ شيعه اصوليّه چنان است كه محمّد رسول اللَّه بهتر است از هر يك از أنبيا از مرسلان و اولوالعزمان، و بهتر است از هر يك از ملائكه كرّوبيان ۳ و مقرّبان روحانيان و بر اين دعوى دليل اجماع است، و على وصىّ اوست و امامِ امّتِ اوست، امّا گويند: اميرالمؤمنين على بعد از مصطفى بهتر است از هر يك از امّتِ او، و حسن بعد از وى همچنين، و هر يك از أئمّه تا به مهدى همين حكم دارند كه گفته شد. و روا نباشد كه كسى بهتر باشد از ايشان؛ از بهر آن را ۴ كه تقديم مفضول بر فاضل در عقل قبيح است.
[ 120 ]
[ رسالت پيامبر(ص) در كنار امامت على(ع) ]
آنگه گفته است:
آن كه گويى هم رسول و هم امام فرستادگان خداى بودند به خلقان؛ آن به كارى دگر و اين به كارى دگر. يكى به اداى رسالت و يكى به تقرير امامت.
اما جواب اين معنى آن است كه بس طُرفه آمده است مصنّف را كه امام بعد از رسول فرستاده خدا باشد و آن از غايتِ بىعلمى و تعصّب و بغضِ اميرالمؤمنين است و از قرآن اين آيت بنخوانده است كه بارى تعالى به وقتِ مصلحت، غرابى را به قابيل فرستد؛ چنانكه گفت: «فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فى اْلأَرْضِ...» الآية. ۵ اگر
