45
نقض

ديگر دروغ‏ها. به مذهبِ شيعه، اخبارِ آحاد البتّه ايجابِ علم و عمل نكند، و خبر چون صحيح و متواتر باشد، مسموع و مقبول باشد و ايجابِ علم و عمل كند.
و امّا آنچه گفته است كه: «ايشان را درسى نباشد»، مگر به سمعِ اين قائل نرسيده است كه مرتضاى بغداد را ۱ - رضي اللَّه عنه - چهارصد شاگردِ فاضلِ متبحّر بوده‏اند دون از دگران؛ در اصول و فروع و فنونِ علوم. و او در عهدِ خلفاى بنى العبّاس مدرّس بود ممكَّن و محترم و مقبول القول و القلم، و پدرش سيّدِ أجلِ‏ّ طاهر نقيب السّادة۲ در مدينة السّلام حاكم در جنبِ دار الخلافة، و متنبّى درين قصيده مدح او مى‏گويد؛ شعر:۳
إذا عَلَويٌّ لَمْ يَكُن مثل طاهرٍفما هُوَ إلّا حجّةٌ للنّواصبِ‏
۴و آنچه مرتضى كرده است از تقويتِ اسلام و تربيتِ شريعتِ جدّش مصطفى - صلى اللَّه عليه و آله - در جوابِ شبهاتِ منكرانِ توحيد و رسالت چون فلاسفه و زنادقه و براهمه، كسى را قوّت نبوده است. و پيش از وى شيخ المفيد ۵ را شاگردانِ بسيار بوده‏اند و مناظراتِ رفيع كرده است‏۶ و تصنيفات كرده و اگرچه بعضى از اقوالِ او خلافى هست كه به اوّلِ كار۷ گفته است. و فضل و بزرگىِ شيخ كبير، بوجعفر بابويه - رحمة اللَّه عليه - را خود چگونه انكار توان كرد؟ از تصانيف و وعظ و درس، و از رى تا بلاد تركستان و ايلاق،۸ اثرِ علم و فضل و بركاتِ زهد و امانتِ او پوشيده نيست. و نوبختيان ۹ و محمّد بن شاذان‏۱۰كه فضلِ ايشان در جهان ظاهر است. و ذوالفخرين

1.ب - م: «مير مرتضى علم الهدى را».

2.ح - س: «نقيب سادات».

3.براى تحقيق اين امر رجوع شود به تعليقه ۲۶.

4.صفحه «۴۰» چاپ قديم‏

5.در نسخه «ع» در هر جا كه نام شيخ مفيد را آورده، به الف و لام در «المفيد» ياد كرده است.

6.اشاره به مناظرات مفيد رحمه اللَّه عليه است. در روضات الجنات گفته: «و له قدس سرّه مناظرات لطيفة و حكايات مع القوم جيدة طريفة أفرد لها المرتضى رضى اللَّه عنه كتاباً و ذكر أكثرها». و يافعى در مرآة الجنان بعد از ذكر ترجمه و تاريخ وفات او گفته: «أراح اللَّه منه» (اى أهل السنة). و قاضى نور اللَّه رحمه اللَّه عليه در مجالس المؤمنين و عالم ربانى ميرزا محمد سامرايى طهرانى رحمه اللَّه عليه در حاشيه نسخه خود، به طور اجمال به علوّ مقام مناظرات مفيد رحمه اللَّه عليه با علماى مخالف مذهب او اشاره فرموده‏اند.

7.ع - ث - ب - م: «در اول كتاب».

8.براى تحقيق در اين مطلب، رجوع شود به تعليقه ۲۷.

9.نظر به معروفيت نوبختيان حاجت به ترجمه حال ايشان نيست.

10.براى ترجمه او، رجوع شود به تعليقه ۲۸.


نقض
44

به ده مجلّد، و كتاب فقه القرآن، به دو مجلّد، و مناسك الزّيارات، ۱ و كتاب عروض العدوى، ۲ و كتاب وفاق العامّة و الخاصّة، و كتاب المهذّب كه ابن البرّاج كرده است، و كتاب المتمسّك بحبل آل‏محمّد، و فهرست كتب الأصحاب ۳و مسائل الخلاف، چند مجلّد، و مصباح كبير ، و تهذيب الأحكام، چند مجلّد، و مجلّدات كتاب المبسوط، و عمل السّنة، و كتبِ صغار و مسائلِ خرده كه آن را حدّى نيست. همه به شرح و بسط تمام، همه منقول و مسند از أئمّه طاهرين به اسنادِ معتمدان و ناقلانِ ثقة۴از علما و فقها، و هر يك ازين كتب را هزاران نسخه‏۵ در اطرافِ عالم. پس اگر با اين همه حجّت و بيان انكار كند كه اين طايفه را فقهى و درسى نيست، إذا لَمْ تَسْتَحى فَاصْنَعْ ما شِئْتَ. ۶
و امّا آنچه گفته است كه: «به اجتهادِ مجتهدان و رأى و قياس بنگويند»، شبهتى و شكّى نيست كه شيعه اماميّه شرايع و احكام، همه از طريقِ نصوص اثبات كنند و بنيادِ مذهبِ ايشان بر اين است.
و آنچه گفته است كه: «به اخبار صحيح بنگويند»، دروغ و بُهتان است؛ چنانكه

1.كذا. و شايد اصل صحيح: «المناسك و الزيارات» بوده است، و به نام «المناسك و الزيارات» يا «مناسك الحجّ و الزيارات» كتب فراوان نوشته شده است. پوشيده نماناد كه در دو نسخه ح - س به جاى اين عبارت متن: «و الجمل و العقود، و كتاب المغنى فى الفقه، به ده مجلد، و كتاب فقه القرآن، به دو مجلد» اين عبارت: «و جمل العقود، و كتاب الانتصار، و كتاب النهاية و شرحش» ذكر شده است و ما در تعليقات به معرفى و شرح و بيان اينها نيز خواهيم پرداخت - إن شاء اللَّه تعالى - در همان تعليقه ۲۴.

2.ع - ث - ب - م: «عروض القدورى». ح - س: «عروض العدويرى». و متن به نظر و قياس تصحيح شده به قرينه روايات موجوده در كتب فريقين: «لا طيرةَ و لا عدوى و لا هامةَ و لا صفر و لا غول» كه به عبارات مختلفه وارد شده است. مراجعه شود به: الكافي ، ج ۸ ، ص ۱۹۶ ، ح ۲۳۴ ؛ الأمالي ، سيد مرتضى ، ج ۲ ، ص ۴۴ ؛ الطرائف ، سيد ابن طاووس ، ص ۲۱۳ ، ح ۳۱۰ ؛ بحار الأنوار ، ج ۵۸ ، ص ۳۱۸ ، ح ۹ ؛ صحيح البخاري ، ج ۷ ، ص ۱۷ و ۲۷ ؛ سنن ابن ماجة ، ج ۲ ، ص ۱۱۷۱ ، ح ۳۵۳۹ ؛ مسند ابن حنبل ، ج ۱ ، ص ۳۲۸.

3.صفحه «۳۹» چاپ قديم‏

4.ح - س: «ثقة عن ثقه».

5.ع - ب - ث: «هزار كتب». م: «هزار كتاب».

6.حديث مشهور باقيمانده از امثال انبيا عليهم السلام است. رجوع شود به: عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج ۱ ، ص ۶۱ ، ح ۲۰۷ ؛ الأمالي ، صدوق ، ص ۶۰۰ ، ح ۸۳۰ ؛ الأمالي ، سيد مرتضى ، ج ۱ ، ص ۵۳ ؛ صحيح البخاري ، ج ۴ ، ص ۱۵۲ ؛ سنن ابن ماجة ، ج ۲ ، ص ۱۴۰۰ ، ح ۴۱۸۳ ؛ مسند ابن حنبل ، ج ۴ ، ص ۱۲۱. و همچنين مراجعه شود به تعليقه ۲۵.

  • نام منبع :
    نقض
    سایر پدیدآورندگان :
    محدث ارموی، میر جلال الدین
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 432208
صفحه از 1250
پرینت  ارسال به