473
نقض

- : «علّمَني رسولُ اللَّه ألفَ بابٍ مِنَ العلمِ، فتح لي كلُّ بابٍ ألفَ باب». ۱ و درين شبهت نيست؛ وگر ازين اسرار اين مى‏خواهد اين مصنّف نوسنّى، حقّ است و درست است، وگر ازين اسرار آن مى‏خواهد كه هر مسئله شرعى را ظاهرى و باطنى هست، آن مذهبِ باطنيان است كه وجوبِ معرفتِ خداى تعالى از طريقِ سمع اثبات كنند. و هر جاى نشانى داده مى‏آيد تا خواجه فراموش نكند مذهبِ ملحدان كه به كارش بايد. ۲۳و الحمدُ للَّه ربّ العالمين.

[ 146 ]

[ تلاش‏هاى فرهنگى شيعه در ساختن مساجد و مدارس ]

[ مساعى فرهنگى وزيران و خواجگان شيعه در ساختن مدرسه و مسجد ]

آنگه گفته است كه:
و گر تيغ و قلم به دستِ رافضيان بودى، همه مدرسه‏ها خراب كرده بودندى، و منبرها بر گرفته و مسلمانى را نگذاشتندى كه شربتى آب خوردى.
اما جواب اين كلمات آن است كه چون پرده شرم دريده شد، اميدِ انصاف بريده شد، كه در اوّلِ اين فصل دعوىِ علم غيب كرده است كه هرگز هيچ پيغمبر و امام نكرده است، و چون گويد: «اگر قلم و تيغ به دستِ روافض بودى يك كس را زنده رها نكردندى» به اتّفاق دعوىِ علم غيب كرده باشد؛ والّا كافرى و ملحدى نباشد كه اين دعوى يارد كردن كه «لا يعلم الغيب إلّا اللَّه»، ۴ كه در آن ديار و بلاد كه قلم و تيغ در دستِ شيعت است، چون مكّه و مدينه و حلب و حَرّان و بحرين و بلادِ مازندران، پندارم كه عدل و انصاف ظاهر است و به خون و مالِ مسلمانان نه فتوى كرده‏اند، و نه به غارت برداشته‏اند. و بازرگانان حنيفى و شفعوى كه آيند و گويند به خلافِ اين نمايند كه خواجه مى‏فرمايد. و به سالى دو هزار كاريز خواجگانِ شيعى و ساداتِ

1.از احاديثى است كه سنى و شيعى به نقل آن در كتب خود مبادرت كرده‏اند. الإرشاد، ج ۱، ص ۳۴؛ بصائر الدرجات، ص ۳۲۳، ح ۶، الفصول المختاره، ص ۱۰۶؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج ۱، ص ۲۰۴؛ إعلام الورى، ج ۱، ص ۲۶۷.

2.ب - ث - م: «به كارش مى‏آيد». ح: «به كارش نمى‏آيد».

3.صفحه «۴۳۵» چاپ قديم‏

4.مأخوذ از اين آيه شريفه است: «قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فى السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ الْغَيْبَ إلاَّ اللَّهُ» (آيه ۶۵ سوره مباركه نمل).


نقض
472

اصنافِ مُبْطِلان، خواجه امامِ سعيد رشيد رازى - قدّس اللَّه روحَه - در كتاب فصول بيان كرده است، به وجهى روشن؛ بربايد گرفتن و برخواندن تا اين شبهت زايل شود. و بحمد اللَّه مذهبِ شيعت از آن روشن‏تر است كه به چنين تهمتْ متّهم شود.
۱و اما آنچه گفته است: «على علومى دانست كه ديگر صحابه ۲ ندانستند، يا رسول با وى اسرارى گفت كه با ديگران نگفت از صحابه و اهل بيت» هم طُرفه نبايد داشتن و انكار قرآن نه طريقِ علما و دينداران باشد كه رسولِ خداى با بعضى از زنانِ خويش سرّها گفته است پنهانى و گفته كه كس را مگوييد؛ چنانكه قرآن بيان مى‏كند: «وَ إذْ أسَرَّ النَّبِيُّ إلى‏ بَعْضِ أزْواجِهِ حَديثاً»۳ و با أميرالمؤمنين هم گفته است و آية النّجوى ظاهر است: «يا أيُّها الَّذينَ آمَنُوا إذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقَةً»۴ و على بوطالب - عليه السلام - مخصوص آمد بدين درجه؛ ده درم بداد و ده سرّ بكرد؛ و آيه منسوخ شد تا دگران طمع بردارند؛ والّا على بر آن عمل نكرد. ۵ و در آن چه شكّ است كه على - عليه السلام - عالم‏تر و عارف‏تر و فاضل‏تر است از همه صحابه و از همه اهل بيت؟ چنانكه شيث از همه فرزندان آدم در عهدِ او فاضل‏تر بوده است، و كذلك سام و اسماعيل و هارون و يوشع و شمعون، على عالم‏تر از همه امّت به منزلّات و مؤوّلات به أحكامِ شريعت، و بيانِ عبادات و معاملات و مواريث و نكاح و طلاق و عتاق و همه شرعيّات؛ بيانه قوله تعالى: «وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إلاَّ اللَّهُ وَ الرّاسِخُونَ فى الْعِلْمِ»۶ و قال النّبيّ - صلى اللَّه عليه و آله - : «أنا مدينةُ العلمِ و عليّ‏ٌ بابُها». ۷ و قال أمير المؤمنين - عليه السلام

1.صفحه «۴۳۴» چاپ قديم‏

2.ع - ث: «با ديگرى صحابه».

3.صدر آيه ۳ سوره مباركه تحريم.

4.صدر آيه ۱۲ سوره مباركه مجادله.

5.مراجعه شود به: الخصال، ص ۵۷۴، ح ۱؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج ۱، ص ۳۴۶؛ المستدرك على الصحيحين، ج ۲، ص ۴۸۲؛ الدرّ المنثور، ج ۶، ص ۱۸۵.

6.از آيه ۷ سوره مباركه آل عمران.

7.از احاديث مسلم در ميان فريقين است و صاحب عبقات يك مجلد عبقات را به بيان اين حديث شريف اختصاص داده است. الإرشاد، ج ۱، ص ۳۳؛ التوحيد، ص ۳۰۷، ح ۱؛ تفسير القمي، ج ۱، ص ۶۸؛ المعجم الكبير، ج ۱۱، ص ۵۵؛ تاريخ بغداد، ج ۳، ص ۱۸۱، ح ۱۲۰۳، و ج ۵، ص ۱۱۰، ح ۲۵۰۲، و ج ۷، ص ۱۸۲، ح ۳۶۱۳؛ تفسير القرطبي، ح ۹، ص ۳۳۶ و كتب ديگر.

  • نام منبع :
    نقض
    سایر پدیدآورندگان :
    محدث ارموی، میر جلال الدین
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 431284
صفحه از 1250
پرینت  ارسال به