يوسف، ^۱ قال: حدّثنا عبدالملك بن أبي سليمان، ^۲ عن فضيل بن مرزوق، عن إبراهيم بن الحسن، عن فاطمة بنت الحسين، عن أسماء بنت عميس، قالت: كان رسول اللَّه يوحى اليه و رأسه في حجر عليّ‏ٍ فلم يصلّ العصر حتّى غربت الشّمس فقال رسول اللَّه - صلى اللَّه عليه و آله - : «صلّيتَ يا عليّ؟» قال: «لا». فقال رسول اللَّه: «اللّهمّ إن كان عليٌّ في طاعتك و طاعة رسولك فاردد عليه الشّمسَ». قالت أسماء: فرأيتُها غربتْ ثمّ رأيتُها طلعتْ بعدَما غربت. ^۳
پس خبرى بدين بزرگى و درستى از امامى سنّىِ بدان معروفى، از راويانى ^۴بدين معتمدى، اگر خواجه نو سنّى قبول نكند، پس خللى و نقصانى نباشد. و در آثار و اخبار و اشعارِ اهل البيت بى‏نهايت است ذكر اين خبر؛ امّا درين كتاب اين قدر كفايت است.
و عجب است در لفظ خبر چنان است كه آفتاب به دعاىِ مصطفى بازگشت و پندارى خواجه به عداوتِ على نه خداى را قادر مى‏داند بر رجوع، نه مصطفى را صاحبِ معجز مى‏شناسد! وگر مى‏شايد كه به وقتِ حجّت براىِ حجّت از براىِ اعدا به دعاىِ مصطفى ماه بر آسمان به اشاره بنانِ سيّد به دو نيم شود و دگرباره با هم آيد، عجب است كه روا نيست كه براىِ مرتبتِ ولىِ‏ّ خدا به دعاىِ مصطفى آفتاب بعد از غروب طلوع كند! و هر كس كه انكار كند، بر خدا و مصطفى كرده باشد، نه بر منزلتِ

يك بهترند از يك فرشته به دليل و حجّت، معذورشان بايد داشت، و يا نه دست از مذهبِ بد بداشتن. و الحمدُ للَّه ربِّ العالمين.
و اما آنچه گفته است كه «مذهبِ شيعه چنان است كه اگر على خواستى زبر ابر شدى»، سخنى محال و بى‏قاعدت و بى‏اصل است. على آدمى است برين ترتيب و تركيب كه ديگران. هر آنچه مقدورِ بشر باشد مثل آن مقدورِ او باشد. ^۱ پس اگر ^۲خداى تعالى براىِ معجزِ رسول يا براىِ نصرتِ اسلام و تقويتِ شريعت، او را به كرامتى مخصوص گرداند كه بر شود يا فرو شود بيش از معتاد و معهود، روا بايد داشتن در مقدورِ بارى تعالى كه مالك الملك است. و نه مذهبِ خواجه سنّى است كه پيرِ خرقانى سجّاده بر سرِ آب دريا افكند و بر وى ممكّن شد و عبره كرد؟ ^۳ اگر آن در حقِ‏ّ پير زاهد جايز است، مانندِ اين از ولىِ‏ّ خدا و وصىِ‏ّ مصطفى قبول بايد كردن؛ يا دست از مذهبِ بدِ خود و قاعده بى‏اصل بداشتن.
امّا اگر اين مصنّفِ بيچاره مذهب خود يا مذهب خصم خود دانستى، مگر خود را رسوا نكردى و انكارِ فضل و منقبتِ مرتضى نكردى. و الحمدُ للَّه على كمالِ نعمته علينا.
اما آنچه گفته است كه «گويند آفتاب از بهرِ على باز گرديد» ^۴ درست است و مذهبِ همه شيعه است؛ خلفاً عن سلفٍ، به روايتِ ثقات و نقلِ امنا، و در همه كتب و اخبار اصحاب الحديث مسطور است، و از محدّثانِ معتمد مذكور است، و مرا از چند مخبر و محدّث روايت است و شعرا با شعر كرده‏اند به تازى. سيّد اسماعيل بن محمّد الحميرى در قصيده‏اى آورده است: ^۵رُدَّت عليه الشّمس لمّا فاته‏وقت الصّلاة و قد دنت للمغرب^۶
وگر به ذكرِ اخبار و اشعار درين معنى مشغول شويم، كتابى مفرد بايد و ما را اين قدر كفايت است. وگر خواجه نوسنّى را مى‏بايد كه صحّت اين دعوى بداند، بايد كه كتاب مراسم الدّين في مواسم اليقين طلب كند كه امير امام عبّادى - رحمةُ اللَّه عليه - جمع كرده است در أخبار. و اين خبر بدين اَسناد ببيند و بخواند از آن امام اصحاب سنّت، تا عجبش نيايد:
أخبرنا الأمير الإمام أبومنصور المظفّر العبّاديّ ^۷ ، قال: أخبرنا الشّيخ أبوالقاسم سهل بن إبراهيم المسجديّ، قال: أخبرنا الاُستاذ أبوعبداللَّه محمّد بن عليّ الخبّازيّ، ^۸قال: حدّثنا أبوطاهر محمّد بن أبي الفضل، ^۹ قال: أخبرنا أبوبكر محمّد بن إسحاق بن خزيمة، ^۱۰ قال: حدّثنا أحمد بن داود الواسطيّ، ^۱۱ قال: حدّثنا إسحاق بن