و امثال اين اخبارْ بى‏نهايت.
و مفسّران اهل البيت، چون شيخ بوجعفر طوسى و محمّد فتّال و بوعلى طبرسى و شيخ بُلفتوح عالم رازى، همه حوالات و اشارات درين باب در تفاسير حوالت بديشان كرده و ايشان را به رحمت و ثنا ياد كرده‏اند. و چه شبهت بماند ^۱ شيعه را در وجوهِ قرائت، با آن كه ^۲ بر هر كلمتى از طريقِ لغت و نحو و اصول دلايل معلوم شده باشد و اشتقاقات ظاهر و شبهتى را مدخل نه؟ و بارى تعالى گفته كه: «إنّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّكْرَ وَ إنّا لَهُ لَحافِظُونَ»^۳ پس كجا ^۴ آدميان تصرّفى كنند در عبارت ^۵ و معنىِ كلمات و حروف خللى كند؟ ^۶
اما آنچه گفته است خاكش به دهان كه «گويند تا قائم بنيايد، قرآن نشايد خواندن كه خطا باشد»، اى سبحان اللَّه! نه در اوّلِ كتاب دعوى كرده است كه بيست و پنج سال اين مذهب داشته است؟ اگر دروغ نگفته بودى، بايستى كه از مذهبِ شيعت اين مايه بدانسته بودى كه از مصطفى تا به حسن عسكرى، امامان را همه عالم‏تر از امّت گويند اين طايفه، و منزلتِ هيچ امام فزون‏تر ندانند از منزلتِ قائم - عليه السلام - ، و اميرالمؤمنين را خود بهتر از او و هر يك از ائمّه دانند. پس اگر در وجوه آيات و قرائت و كلمات و حروفِ قرآن خللى بودى از قبلِ قُرّاء يا خواستى بودن، صادق و باقر تا به

[ 181 ]

[ تهمت مؤلف فضائح به شيعه در كافر دانستن قاريان هفتگانه ]

[ اثبات دروغ‏گويى مؤلف فضائح و اشاره به مؤمن و عالم بودن قاريان از ديدگاه شيعه ]

[ شيعى‏مذهب بودن بيشتر قاريان قرآن ]

[ عاصم و ديگر راويان على و قاريان، مقتداى شيعه و مصداق اهل ذكر ]

[ مدح و ثناى مفسران شيعه درباره قاريان بزرگ و خلل نيافتن در قرآن با قرائت‏هاى مختلف ]

[ رد تهمت مؤلف فضائح و اثبات دروغ‏گويى او در انتساب قرآن نخواندن شيعه تا قيام مهدى(ع) ]

آنگه گفته است:
فضيحت چهاردهم. رافضى قُرّاى سبعه ^۱ را كه در حروف و قرائتِ قرآن سخن گفته‏اند، همه را كافر دانند؛ زيرا كه گويند: ^۲ كس را نرسد كه در قرآن و قرائت تصرّف كند، الّا قائم بيايد و قرآن به‏درستى املا كند. و مؤمنان را دشخوار باشد اين فراموش كردن و آن حفظ كردن.
امّا جوابِ چنين سخن؛ گرچه كرا نكند كه دروغ و بهتانِ اين حوالت همه عقلا و فضلا را معلوم است، امّا چون شروعى برفته است، بر سبيلِ اشارت كلمتى برود.
اى سبحان اللَّه! جماعتى مقريانِ متديّنِ عارفِ عالم، سال‏ها از سرِ علم و ديانت در كتاب خداى تعالى رنج برده و استخراجِ معانى كرده از حروف و كلمات و وقوف، مسلمانان ايشان را به كدام حجّت ^۳ كافر دانند؟ صدهزار لعنتِ خدا و فريشتگان و همه انبيا و مؤمنان بر آن باد كه ايشان را كافر داند يا خواند، و به اضعافِ آن بر آن حرام‏زاده كه چنين دروغ بر مسلمانان نهد؛ با آن كه ^۴ اتّفاق است كه بيشترينِ ايشان خود شيعى‏مذهب‏اند، كوفيان و مدنيان و مكّيان و بصريان؛ چنانكه ابن كثير و نافع از حرمين‏اند، و ابن العلاء ابوعمرو است، و ابوبكر عاصم است، كوفى است. و ازين بقاع مجبّر و خارجى نباشد، الّا مؤمنانِ عدلى مذهب. امّا ابن عامرْ شامى است تا معلوم شود، و باقيان خود عدلى‏اند، نه مجبّر و مشبّهى، نه خارجى‏اند. و راويانِ اميرالمؤمنين چون عاصم و ما ^۵۶يتبعه، خود مقتداىِ شيعت‏اند در قرائت، و بارى تعالى ايشان را اهل ذكر مى‏خواند ^۷ و رسول - عليه السلام - گفته است كه: «أهلُ القرآنِ أهلُ اللَّه و خاصَّته». ^۸