على رَغْمِ المصنّف. و آخر رافضى در وضو اقتدا به گربه كرده است كه ستوده مصطفى است و پاكيزه است؛ ناصبى بدتر كه در وضو اقتدا به مگسِ نجس كرده است و به دو دست شويد. تا چون آن داند، ازين بيگانه نباشد. و الحمدُ للَّه ربّ العالمين.

[ 198 ]

[ بحث از اهميت نوافل در شب‏هاى رمضان در فقه شيعه و به جماعت نخواندن تراويح ]

[ اجماع امت در منع انجام تراويح به جماعت و اشاره به بدعت عمر ]

[ نخواندن نماز مستحبى ماه رمضان به جماعت، متابعت پيغمبر ]

[ مناظره عالم شيعى با فرد سنّى و اثبات حقانيت شيعه و رد اجتهاد عمر در مسئله تراويح ]

[ مسئله نماز چاشت و نبود آن در سنت و مذهب اهل بيت ]

آنگه گفته است:
فضيحت سى‏ام. رافضى تراويح نكند و گويد: بيگار ^۱ عمر است و نمازِ چاشت روا ندارد و رسول در فضيلت نمازِ چاشت بسى گفته است.
اما جواب اين كلمات اول آن است كه اگر از تراويح، ^۲ نافله ماهِ رمضان ^۳مى‏خواهد، از مذهبِ شيعت معروف است و در همه كتبِ فقيهان اهل البيت مذكور * و مسطور است كه هزار ركعت نمازِ نافله در شب‏ها و روزهاىِ ماهِ رمضان كنند، زيادت بر * ^۴ نوافلِ دگر شهور، ^۵ به ترتيبى كه در كتب هست. و اين معنى پوشيده نيست. پس دروغِ محض است كه تراويح نكنند. وگر آن مى‏خواهد كه به جماعت نكنند، راست است اين حوالت؛ امّا ببايد دانستن كه اجماعِ امّت است و اتّفاقِ همه فقها كه در عهدِ مصطفى - عليه الصّلاة و السّلام - تراويح به جماعت نكرده‏اند و نه برين وجه [ كه ]مى‏كنند. و در عهدِ خلافتِ بوبكر هم نكرده‏اند و در اوّلِ روزگارِ خلافتِ عمر هم نكرده‏اند؛ بعد از آن عمر فرموده است. و نماز حكمى و امرى شرعى است و خواجه درين كتاب به بسيارى مواضع بر شيعت تشنيعِ به دروغ زده است كه ايشان حاشا عنهم على را بهتر از رسول دانند و ما به درست كرديم كه درجه ولايت كمتر است از درجه نبوّت. پس

گفت: «يا أيُّها الَّذينَ آمَنُوا إذا قُمْتُمْ إلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أيْدِيَكُمْ»؛ الآية ^۱ و از ظاهرِ آيه معلوم و مفهوم نيست كه به يك دست يا به دو دست، اگر بعضى فقها را برسد كه به اجتهاد يا به خبرى واحد، حمل آيه كنند بر دو دست، صادق و باقر را برسد كه حملش كنند بر يك دست به اخبار متواتر؛ بلكه به مذهبِ شيعت منصوصٌ عليه است. و نيز آن كه شيعت را قاعده نيست كه به دستى كه كون شويند، هم بدان دست روى شويند. ^۲ امّا مشابهت به گربه؛ اگر كور نيست فعلِ گربه در وضو بايست كه تمام بديدى اگرچه روى به يك دست شويد گربه، ليكن بعد از آن سه كرّت ^۳ افسار با سر كند و با فرازِ گوش ^۴ در آورد. ^۵پس گربه يك نيمه رافضى است و يك نيمه ناصبى؛ چنانكه خواجه مصنّف كه بيست و پنج سال رافضى بوده است و اكنون سنّى است.
پس مذهبِ گربه در وضو مركّب است: به يك دست شويد چون رافضيان، و افسار باز كند چون ناصبيان. وگر مَنَش به نيمه ناصبيش معاف دارم، خواجه بايد كه به نيمه رافضيش معاف دارد؛ تا مرحباً بالوفاق باشد درين يك شبهت، كه همه خلافْ خوش نباشد. والسّلام.
و اما آنچه گفته است كه «على وضو چنين كرد كه ما مى‏كنيم»، از دو وجه دروغ است:
يكى آن كه اگر على چنين كرده بودى، خواجه نكردى، كه در جهان چه دوستر دارد ناصبى از مخالفتِ على؟
وجه دوم آن كه وصىِ‏ّ رسول بر خلافِ قرآن وضو نكند و بارى تعالى وضو نه چنان فرموده است. كه ناصبيان كنند قال سبحانه و تعالى: «يا أيُّها الَّذينَ آمَنُوا إذا قُمْتُمْ إلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أيْدِيَكُمْ إلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أرْجُلَكُمْ إلَى الْكَعْبَيْنِ»^۶ و وضو برين وجه در امّت الّا شيعت نكنند و هذا أظهرُ من الشّمس و أنورُ من القمرِ