عددِ شهور ^۱ بر اختلافِ احوال، أظهر من الشّمس است. و به جدول و نجوم و مانندِ اين هرگز معترف نبوده‏اند و آن را منكر باشند و روزه عيد گشايند. ^۲ و درين معنى تقيّه‏اى نتوان كردن. بلى؛ جماعتى اخباريّه كه خويشتن را شيعت خوانند، اين معنى مذهبِ ايشان بوده است و از ايشان بسى نمانده‏اند وگر جايى باشند، اين معنى پنهانِ اصوليان كنند كه علم الهدى و شيخ بوجعفر طوسى و علماى ما از متأخّران بر ايشان انكار كرده‏اند در مسائلى كه اين يكى از آن است. و ايشان را قمع و قهر كرده‏اند و تظاهر نيارند كردن ^۳و نيارند گفتن. و مگر اين انتقالى، جايى در كتبِ اخباريّه ديده باشد، و معلوم است كه نه مذهبِ اصوليان است. و الحمدُ للَّه ربِّ العالمين.
و امّا آنچه گفته است: «مخالفتِ آل عبّاس را عيد يك روز پيش‏تر كنند»، دگرباره به حساب كورتر است. اين معنى مخالفتِ شريعتِ مصطفى باشد. بايستى كه عبّاسيان را بر مصطفى تقديم و ترجيح ندادى كه صاحبِ شريعت مصطفى است - صلّى اللَّه عليه و آله - نه ايشان. امّا خواسته است كه به‏تعميه ^۴ بازنمايد كه دگران را بهتر از رسول مى‏داند و به همه حال امام‏زاده بهتر از كافربچه باشد؛ على زعمِ المصنّف. و السّلام.

[ 202 ]

[ شبهه‏افكنى در مسئله قبله و موقعيت آن نزد شيعه ]

[ پاسخ به تهمت مؤلف فضائح و اشاره به حكم تياسر در قبله و عدم ربط آن به محل ولادت قائم ]

آنگه گفته است:
فضيحت سى و چهارم. رافضى قبله را هم مخالفت كند وا دست چپ چفسد ^۵

هيچ دگر نخوانند و روا ندارند خواندن. وگر كلماتى زيادت و نقصان در ^۱آن تحيّات باشد و تقديم و تأخيرى در الفاظ، قياس بايد كردن با آن كه تحيّاتِ مذهبِ بوحنيفه نه بر قاعدتِ آن تحيّات است كه شفعويان ^۲ خوانند، و فرقْ ظاهر است. وگر دو تحيّات مى‏شايد، مگر سه هم شايد. و جعفر صادق نيز مجتهدى باشد از مجتهدان. الّا آن است كه به مذهبِ اهل البيت در تحيّات، آنچه واجب است كلمات شهادتين است و صلوات بر مصطفى و آلش، و دگر الفاظ و كلماتْ سنّت است و فرق ميانِ واجب و مندوبٌ اليه ظاهر است. مخالفتْ بيشتر ازين نيست درين دعوى. و السّلامُ على النّبيّ محمّدٍ و آله.

[ 201 ]

[ تهمت مؤلف فضائح به شيعه در همسانى روزه شيعه با اسماعيليه مصر ]

[ اشتراك عقيده مجبره و اسماعيليه مصر در مسئله معرفت خدا ]

[ روزه‏هاى قبل از ماه رمضان در فرهنگ زاهدان و عابدان شيعه و اشاره به مبانى فقهى و اصولى آن ]

[ مخالفت شيعه اصولى با اخباريه در روزه ماه رمضان ]

[ پاسخ به مؤلف فضائح در شبهه‏افكنى او مبنى بر مخالفت شيعه با بنى عباس در عيد فطر ]

آنگه گفته است:
فضيحت سى و سيوم. رافضى بر سنّتِ مصريان رود و دو روز پيش نيّتِ‏
ماهِ رمضان بكند، و چون دو روز به عيد مانده باشد، افطار كند، و به مصر همچنين كنند و به جدول روزه دارند، و عيد يك روز پيش‏تر كنند مخالفتِ آلِ عبّاس را.
اما جواب اين كلمات: اوّل آن است كه مجبّران گويند كه واجب نيست خداى را دانستن تا پيغمبر بنيايد، اقتدا ^۳ به مصريان، كه اين معنى مذهبِ مصريان است و مذهبِ مجبّران، و كسى ديگر را اين مذهب و مقالت نيست. اين جوابِ آن تعصّب و بى‏ادبى است كه كرده است.
اما جواب آنچه «دو روز پيش‏تر از رمضان روزه در گيرند» به حساب كورتر است كه زهّاد و عبّادِ شيعه به دو ماه پيش‏تر از رمضان روزه درگيرند، امّا نه به نيّتِ ماهِ رمضان روزه دارند و كتبِ فقهاىِ ايشان در احتياطِ اين مسئله و عددِ رؤيتِ هلال و