خود حكايت كرده است كه بيشترِ اخبارش بى‏معوّل باشد و اَكْثَرِ راويانش نامعتمد؛ چنانكه راوىِ خواجه ناصبى يكى قيس بن أبى حازم ^۱ است كه اين خبر در تشبيه روايت كرده است به‏دروغ از رسول - عليه السلام - كه گفت: «سترونَ ربّكم كما تَرون القمرَ ليلةَ البدر لا تضامُون فى رؤيتِهِ». ^۲ و اين قيس بن [ أبى ]حازم ناصبى بيرون از آن كه مطعون است، معروف است به خارجى‏اى و دشمنىِ على كه از وى شنيده‏اند كه گفت: تا على را ديدم كه قومِ كوفه را به قتالِ معاويه دعوت مى‏كرد، كينه وى هنوز در دل من است ^۳ و نيز ديوانه بوده است اين قيس بن [ ابى ] حازم ^۴ الخارجى تا به حدّى كه اسماعيل بن [ أبى ]خالد روايت مى‏كند كه روزى مرا گفت: دو درم به من ده. گفتم: تا آن را چه كنى؟ گفت: تا عصايى بخرم و بدان سگان را از شهر به در كنم. پس خواجه را ^۵كه راويانِ بدين بزرگوارى باشند، شايد كه بر محمّد بن الحسن الصّفّار مؤمن و معتقد و معتمد ^۶ طعن نزند؛ امّا به زبانِ سگ آبِ دريا پليد نشود. وگر راويانِ شيعت را اسناد به جعفر باشد، راويانِ خواجه را اسناد به بوهريره و اَنَسْ و ابوعبيده و به عاص و وقّاص ^۷ باشد به‏دروغ و راست. قياسى بكند تا خود راويان و ائمّه شيعت را با ايشان برابر شايد كردن يا نه؟ فشتّانَ ما بين محمّدٍ و محمّد. ^۸
و امّا آن خبر كه ردّ كرده است و تعجّب نموده كه از امّ سلمه روايت كرده‏اند، دگرباره به حساب كورتر است كه راويانِ خبر بيشتر سنّى و حنفى‏اند و در كتبِ فريقين ظاهرتر است كه در كتبِ شيعت. اوّلاً راوىِ اين خبر، قاضى بوبكر احمد بن

بوبكر ^۱ گفت كه رسول گفته است: «الائمّةُ من قريشٍ». ^۲ انصاريان قبول كردند و طمع از خلافت برداشتند. اگر رسولْ على را نصّ كرده بودى بدين عظيمى كه رافضىِ احمق دعوى مى‏كند و زنانِ او و ابن عبّاس و بوذر و سلمان و عمّار كه رافضى ايشان را به گواهى مى‏آرد، آگاه بودندى، اين روز گفتندى: اين چه مشغله است؟! نه رسول اين مرد را نصّ كرده است؟ و اين گفته؟ شما در چه منازعت مى‏كنيد؟ آخر نصّى بدين روشنى همه پنهان بازكردند ^۳ و همه از بوبكر و عمر ترسان شدند، و خداى را ^۴و قولِ رسول را فراموش كردند ^۵ و گِل به روىِ آفتاب براندودند؟! از پسرِ بوقُحافه تَيْمى و پسر خطّاب عَدَوى همه بترسيدند؟! و آنچه بوجعفر بابويه و بوجعفر طوسى سرگشته و شيطانِ طاق و يونسِ عبدالرّحمن رافضى بديدند بعد از اند ^۶ سال، صحابه پاك نديدند؟! و يا بديدند و بازپوشيدند؟! و نيز على و عبّاس و همه بنى هاشم عاجز شدند؟! و امّ‏سلمه و ديگران اين گواهى بازگرفتند؟! و همه عقلا را جحودِ رافضى معلوم شده است كه هر چه مى‏گويد دروغ مى‏گويد، و همه دعوىِ باطل است؛ روايتِ دروغ، قولِ بى‏حجّت كه نه عقل قبول كند و نه قرآن فراپذيرد.
اما جواب اين فصل مطوّلِ پُر شبهتِ با تعصّب كه به علومِ بسيار حاجت دارد واجب است بر سبيلِ اطناب بيان كردن به حجّت و دليل، تا همه شبهت برخيزد و فوايد به حاصل آيد؛ على‏ رغمِ ^۷ همه خارجيان؛ إن شاء اللَّه تعالى.
اما جواب آنچه گفته است كه «شيعت اخبارِ به‏دروغ روايت كند ^۸ از راويانِ متّهم چنانكه محمّد بن الحسن الصّفّار»، خاكش به دهان كه درين معنى از خود و مذهبِ بدِ