گزارشهاى متفاوت او از زندگى خصوصى پيامبر صلی الله علیه و آله، تأويلات و فتاوايى چون رضاع كبير و اتمام نماز در منا، تنها در صورتى قابل اغماض خواهد بود كه با اجتهاد و يا اثبات توبه‌اش تصحيح و توجيه گردد. ^۱
ابوهريره از متأخّران اصحاب است كه پس از نبرد خيبر به مسلمانان ملحق شد و حداكثر سه سال حيات پيامبر صلی الله علیه و آله را درك كرد. پس از يك سال و نيم حضور در مدينه به بحرين اعزام شد. زندگى او قبل و پس از اسلام پر از شگفتى است؛ به‌ويژه اِكثار او در نقل حديث تنها در صورتى ممكن است كه سخن او مبنى بر حفظ حديث به طريق نامتعارف پذيرفته شود. ^۲ گرچه او عبدالله‌بن عمرو را به دليل نگاشتن حديث، مكثرتر از خود دانسته است، ^۳ ولى خودش با داشتن 5374 حديث، اينك راوى اول حديث تسنّن است. ^۴ با توجّه به كوتاهى ايّام مصاحبت، بيشتر منقولاتش مرسل است و چون به اين نكته تصريح نكرده، مدلّس است. ^۵
ابوهريره برخى رواياتش را از «كيس ابى‌هريره» معرّفى كرده است. ^۶ او كه مخالف كتابت حديث بود ^۷ اخبارى نقل كرده كه متضمن تجسيم خداست.
درباره حيات انبياى الهى از جمله حضرت خاتم صلی الله علیه و آله نيز روايات متفاوتى دارد. ^۸ ادّعاى او مبنى بر عدم نسيان و تقدّم بر اصحاب، از اين جهت به دليل انكار و تخطئه‌اش توسّط ديگر اصحاب مورد قبول عموم واقع نشده است، بلكه وى به دليل بى‌پروايى در نقل و وجود تناقض در رواياتش، مورد نقد قرار گرفته است؛ وى فراموشكار و از نظر فقه، درايت، اتقان و قرب منزلت به پيامبر صلی الله علیه و آله غيرقابل قياس با