آن رسولى كه او را به نور درخشان تأييد كردى و به حكم و فرمان پسنديده‌ات استوار نمودى؛ ]آن رسولى كه[ از هر اشتباه و لغزش مصون و از هرگونه آلودگى و ياوه‌سرايى پاكيزه است.
اين حديث نيز پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله را معصوم خوانده است و از آنجا كه هدف از اخذ و ابلاغ وحى، براى تمام انبياى الهى يكى است، همه آن رسولان از اين عصمت برخوردارند.

2. عصمت پيامبران در امور عادى و قبل از نبوّت

ادلّه‌اى كه تا به حال بيان شد، غالباً ناظر به عصمت پيامبران در شئون خاصّ نبوّت، مانند مقام تلقّى و ابلاغ وحى بود. امّا همين عصمت را براى شئون ديگر حيات ايشان ـ قبل از بعثت و سيره زندگى عادى و تمام حالات ـ هم مى‌توان با برخى از آن ادلّه و به تقريرى ديگر اثبات كرد؛ بدين صورت كه مدلول دليل عقلى بيان‌شده را كه بر اساس سيره عقلايى است ^۱ به تمام حالات ايشان تعميم داد. چون وجود هرگونه شبهه‌اى در پيامبران، هدف از بعثت آنها را دچار مشكل خواهد كرد، پس خداى تعالى كه اراده‌اش بر هدايت بندگان تعلّق گرفته و پيامبرانى را براى اين كار مبعوث كرده است، لازم مى‌داند كه آنها را از هرگونه آلايش، سهو، نسيان و شبهه پاك نمايد. البتّه دلالت آيات و روايات بر عصمت پيامبران در همه حالات، كامل و روشن نيست و ظاهراً به زمان نبوّت و براى اداى وظايف نبوّت و رسالتشان اختصاص دارد، مگر رواياتى كه ناظر به بيان سيره عقلا باشد. با اين حال، اجماع شيعه اثناعشرى اين است كه انبياء در تمام حالات، معصوم‌اند كه پيش از اين بيان شد. ^۲