1.«وأعزز اللّهم» غير مطابق . منه رحمه الله

2.«زفرات» در تمام نسخه ها به فتح زاء و فاء است ، جمع «زفْرة» ، كه هم به فتح و هم به ضم زاء ، وليكن به سكون فاء گرفته اند و «زفرة» ، به معنى آب كشيدن آمده . پس معنى چنين مى شود كه : «روان گردان بار خدايا از ترس خود از گوشه هاى چشم من ، آب كشيدن اشك ها را يا صداى گريه اشك ها را» . به طريق اضافه صفت به موصوف ، يعنى : «أجر اللّهم من آماقي الدموع ذوات الزفرات» چنان كه در بحار مذكور نموده و احتمال آن داده كه جمع «زِفر» به كسر زاء ، به معنى خيك آب باشد و اين احتمال به حسب معنى بهتر از اول است ؛ وليكن به حسب لفظ آيا «زِفَر» به كسر زاء جمعش «زَفَرات» به فتح زا مى آيد ، در آن تأمّل است و آنچه اعتقاد فقير است ، چون نسخه خطّ مبارك آن جناب مرتضوى عليه السلام اعراب نداشته ، اعراب [را ]بعضى از فضلاء سابق گذارده اند . لهذا اعتماد فقير ، به حسب علم خود در لغت و اعراب ، بر كتاب لغت بيشتر است و چنان كه در قاموس ملاحظه شده ، اگر «زفرات» به ضم زاء و فتح فاء خوانده شود ، به حسب لفظ و معنا بهتر است كه جمع «زُفَر» بر وزن «صُرَد» بوده باشد به معنى نهر پُر آب ؛ خصوصاً آن كه به ضم ، منافات با معنى اوّلى كه در كتاب بحار است ندارد ، چنان كه در قاموس گفته : «الزُّفرة بضمّ : التنفّس يسمع لها صوت» ؛ و اگر چه به اين معنا نامناسب است ، از اين جهت ، فقير در نسخه خود به دو قرائت ضمّ و فتحه نوشته و نسخه ضمّ را به حسب معنا بهتر دانسته ، و امّا نسخه «و زفرات الدموع» به معنى ريختن هاى اشك ها [را] اگر چه عالم ربانى ملامحسن كاشانى در كتاب «ذريعة الضراعة» مذكور نموده ؛ ليكن بر طبق خط آن جناب عليه السلام نيست ؛ واللّه أعلم . منه رحمه الله