اى كرده ز سنگ سخت ، جارى انهاروز ابر كَرَم ، فشانده بارانْ بسيار
افروخته بر چرخ ، چراغ از مَه و مهربى آن كه مشقّتى كشى در كردار

فيا من توحّد بالعزّ والبقاء ، وقهر عباده بالموت

والفناء ، صلّ على محمّد وآله الأتقياء

اى آن كه يگانه اى تو در عزّ و بقاوز قهر تو كلّ خلق در مرگ و فنا
بفرست به فضل خويش صلوات و سلامبر حضرت پيغمبر و آلش ز عطا

واستمع ندائي ، واستجب دعائي ، وحقِّق بفضلك ^۱ أملي ورجائي

آن گه ز كَرَم شنو نداهاى مرابپذير به لطف خود ، دعاهاى مرا
امّيدم را روا كن از فضل و كَرَمدر جنّت فردوس نما جاى مرا

يا خير من دعي لكشف الضرّ ، والمأمولِ لكلّ عسر و يسر

اى خوب ترين كسى كه او خوانده شدهدر رفع بلا ز هر كه درمانده شده
اى آن كه به هر سختى و هر آسانى ز اميد عطاى او دلم زنده شده

بك أنزلت حاجتي ، فلا تردّني من سنيّ مواهبك ^۲ خائباً ، يا كريم يا كريم يا كريم

اميد ، تويى در همه دشوارى و بيمحاجت به تو آورده ام اى ربّ رحيم
نوميد مكن مرا ز بخشش هايتاى آن كه كريمى تو كريمى تو كريم