4 ـ شرح حديث عمران صابى ، از سيد كاظم بن قاسم حسينى رشتى (1259 ق). اين شرح به عربى و نسخه هاى متعددى از آن در دست است :
5 ـ شرح حديث عمران صابى ، از بهاء الدين محمد بن محمدباقر حسينى مختارى نايينى اصفهانى (حدود 1140ق) ، كتاب حاضر. اين شرح ، نقدى بر كلام علامه مجلسى درباره سؤال عمران از امام عليه السلام است كه : «هل كان الكائن معلوما في نفسه عند نفسه؟».
علامه مجلسى رحمه الله مى گويد : اين سؤال و جواب ، بسيار مبهم و پيچيده است و چهار وجه در حلّ آن به نظر مى رسد كه هيچ يك ، خالى از اشكال نيست. شارح ، بهاء الدين مختارى ، به اين وجه ها خُرده گرفته ، پاسخ مى دهد.
از اين رساله ، تنها يك نسخه مى شناسيم و آن ، دستنوشتى است كه در كتاب خانه آستان قدس رضوى ، به شماره 7934 نگاهدارى مى شود. اين نسخه ، به خطّ مؤلّف در سال 1109ق ، و به نستعليق نگاشته شده است. ما نيز نسخه را بر اساس همان دستنوشت پيش گفته ويراسته ايم.