باور ندارد، داستان «غريب» اثر نويسندة مشهور وجودي، جان پل سارتر را بخواند تا با حقيقت تصور وجودي نسبت به هستي و انسان آشنا شود. گفتني است تصور الحادي‌ها نسبت به هستي با تصور وجودي‌ها تفاوتي ندارد.

انقطاع به سوي خدا از دنيا در کلمات امام سجاد(

اين بحث را با سخناني به نقل از امام زين‌العابدين( به پايان مي‌بريم. آن حضرت در مناجات خامسة عشرة (پانزدهم) ـ که سخناني درخشان و ظريف و تابلويي يگانه است که پيوند با خداي تعالي را در زيباترين چهرة هنري از شاهکارهاي دعا و نيايش به نمايش مي‌گذارد ـ مي‌فرمايد:
فقد انقطعت إليک همتي، و انصرفت نحوک رغبتي، فإنک لا غيرک مرادي، و لک سواک سهري و سهادي، و لقاؤک قرّة عيني، و وصلک من نفسي، و إليک شوقي، و في محبتک ولهي، و إلي هواک صبابتي، و رضاک بغيتي، و رؤيتک حاجتي، و جوارک طلبي، و قربک غاية سؤلي، و في مناجاتک روحي و راحتي، و عندک دواء علّتي و شفاء غلّتي، و برد لوعتي، و کشف کربتي، فکن أنيس في وحشتي؛همت خويش را به تو پيوستم و خواست خود را به سوي تو بازگرداندم. تو، نه جز تو، مراد من هستي و شب زنده‌داري و بي‌خوابي من براي توست، نه غير تو؛ ديدار تو نور ديدة من است و رسيدن به تو آرزوي قلبي من؛ اشتياقم به توست و شيداي محبت توام؛ دل باختة هواي توام و رضاي تو آرزوي من است و ديدارت نياز من؛ و منزل گرفتن در نزد تو خواست من و نزديکي‌ات نهايت درخواست من؛ و در نيايش با تو شادمان و راحتم؛ داروي دردم و شفاي قلب سوزانم و تسکين حرارت دلم و برطرف شدن اندوهم نزد توست؛ خدايا، به هنگام وحشت، مونس من باش.
کسي که اين‌گونه به خدا توجه مي‌کند، دلش به غيرخدا توجه ندارد؛ با مردم زندگي مي‌کند، ولي دلش با خداست؛ داخل در بازارها مي‌شود و به سوي زندگي وسيع خارج مي‌شود، اما دلش هميشه و به شدت به خدا تعلق دارد و در هيچ حالي از ياد خدا جدا نمي‌شود.

كتابنامه

ـ الأمالي، محمّد بن الحسن الطوسى (م460ق)، تحقيق: مؤسسة البعثة، قم: دارالثقافة، 1414ق.
ـ بحار الأنوار، محمّد باقر بن محمّد تقى المجلسى (العلاّمة المجلسى) (م1111ق)، بيروت: مؤسسة الوفاء، 1403ق.
ـ تفسير فرات الكوفي، فرات بن إبراهيم الكوفى (ق 4 ق)، به كوشش: محمّد الكاظم، تهران: وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامى، 1410ق.
ـ جامع الأخبار أو معارج اليقين في اُصول الدين ، محمّد بن محمّد الشعيرى السبزوارى (ق7ق)، تحقيق: مؤسسة آل البيت(، قم: مؤسسة آل البيت(، 1414ق.