مهاجران مسلمان از ستم حکام و يا احياناً تنگناهاي اقتصادي در سرزمين‌هاي خود بدان‌ها پناهنده شدهاند، هشدار دهند.
2 ـ 3. غربت تمدني
غربت تمدني بعد از تهاجم تمدني به ديارها و خانه‌هاي ما رخ مي‌دهد. اينجاست که ما در ديارها و خانه‌هاي خود غريب مي‌شويم. اين غربت از جنس غربت از خانواده و وطن نيست و در وطن و شهرهاي ما و در ميان خانواده و خويشانمان حاصل مي‌شود.
مسلمان، امروزه در وطنش غريب است؛ احساس مي‌کند فضايي که او را در برگرفته، غير از فضايي است که او بدان خو کرده و بدان آرام گرفته است. فرهنگي که در مدرسه، دانشگاه، ايستگاه‌هاي خبري، شبکه‌هاي تلويزيوني و مطبوعات با آن برخورد مي‌کند، غير از فرهنگ اسلام است. احساس مي‌کند که مفاهيم اسلامي، اصطلاحات، عرفيات، اخلاق، ارزش‌ها و آداب اسلامي در شهرهاي مسلمانان غريب شده است. و اسلام، نماز، روزه و پاکدامني غريب است.
احساس مي‌کند در فضاي فرهنگي و تمدني زندگي مي‌کند که با آن خو نگرفته است؛ در حالي که در وطنش و ميان خانواده و خويشان است؛ در مانند اين فضاهاي غريب، معروف به منکر بدل شده و منکر به معروف و ارزش‌ها به ضدارزش تبديل شده است. در اين اوضاع، اگر مسلمان به چهره يکي از قطعات اين جامعه و اين تمدن به وسيلة عادات، اخلاق و ارزش‌هاي جاهلي آن درآيد، اين، آن غربت ناپسند است. و اگر مسلمان به نگهباني سلامت عقل، روح، اخلاق و فرهنگش همت گمارد و از حدود خدا پاسداري کند و در محدوده‌اي که ديگر مردمان وارد شدهاند، وارد نشود و به تغيير اوضاع و امر به معروف و نهي از منکر مبادرت ورزد و امواج او را با خود نبرد و بخواهد مسير امواج را تغيير دهد... اين همان غربت پسنديده است. خداوند و پيامبرش مردم را به سرشت نخستيني که در روز آفرينش آسمان‌ها و زمين انسان بر اساس آن سرشت آفريده شده فرا مي‌خوانند. رسول خدا( افکار، اخلاق، ارزش‌ها، مفاهيم، تصورات و قوانين زندگي را به سوي هيئت و شکل اول آن در روزي که خدا انسان‌ها را در سرشتي يکسان آفريد، تغيير داد... تمامي عالم را جهالت، انحراف از مسير فطرت، جاهليت در فرهنگ، اخلاق، دلبستگي‌ها، نظام زندگي و نظام تربيتي فرا گرفته بود.
عن رسول‌الله(: طوبي للغرباء قيل: و من الغرباء يا رسول‌الله؟ قال: ناس صالحون قليل في ناس کثير و من يعصهم اکثر ممن يطيعهم؛پيامبر خدا( فرمود: خوشا به حال غريبان! پرسيده شد: اي رسول خدا، غريبان چه کساني هستند؟ فرمود: مردم صالح اندک در ميان مردم بد فراواني که بدکردارانشان افزون از اطاعت پيشگانشان است.
و در حديثي ديگر است:
من الغرباء يا رسول‌الله؟ قال: الذين يحيون سنّتي و يعلّمونها الناس؛اي رسول خدا، غريبان چه کساني‌اند؟ فرمود: کساني که سنّت مرا زنده مي‌سازند و به مردم مي‌آموزند.
