بعد مسئوليّت پذيرى و توان بالاى شكيب و پايدارى و بالندگى، تشكيل مى دهند.
اين ويژگيها در حديث غدير ديده مى شود و در ديگر روايات و احاديث ولايت و امامت نيست.

2- علوم حديث: با توجه به اينكه حديث غدير در منابع روايى شيعه و اهل سنت آمده،اختلاف در كجاست؟

آيةالله آصفى: اختلاف ناشى از كلمه «مولى» است كه در متن حديث غدير آمده است. علماى لغت براى آن چندين معنا ذكر كرده اند كه از آن جمله است:«محبّ» و «ناصر». اهل سنت كلمه «مولى» را در اين حديث بر اين دو معنا حمل مى كنند، بنابراين، اين حديث دلالتى بر وصايت و امامت نخواهد داشت.
توضيح آنكه براى كلمه«مولى» در كتب لغت معانى متعددى ذكر شده است، مانند : رب، عمّ، پسر عمّ، فرزند، پسر خواهر، معتق(به كسر تاء و فتح تاء)، عبد، مالك، تابع، شريك، داماد و از آن جمله است: أولى، محبّ و ناصر. اما در حديث غدير، حمل«مولى» بر غير از سه معانى اخير هيچ معناى معقولى ندارد. و فقط اين سه معنا را مى توان قبول كرد.
شيعه به موجب قراينى كه در متن حديث آمده است، «مولى» را به معناى«اولى» مى داند و مى گويد: مقصود از حديث غدير اين است كه امام