سيري در كتاب «الاخبار الدخلية»(2) - صفحه 289

ابن طاووس، در «ربيع الشيعة» مى گويد:
او [احمد بن اسحاق] از سفرا و ابواب [واسطه هاى] مشهور حضرت حجّت(ع) است. ۱
2) خبرى در «اكمال» ۲ (باب من شاهد القائم، شماره 23) وجود دارد كه در آن ادّعا شده: علىّ بن ابراهيم بن مهزيار، «حضرت حجّت(ع)» را ديده و با او ملاقات كرده است. ۳

دلايل جعلى بودن اين خبر

1ـ در كتب رجالى از على بن ابراهيم بن مهزيار[مازيار]، ذكرى نرفته و خبرى از او در دست نيست. ۴
استاد غفارى در اين باره مى نويسد:
از على بن ابراهيم بن مهزيار، در كتب رجالى، نشانى نيست؛ بلكه از «ابوالحسن على بن مهزيار» و برادرش «ابو اسحاق ابراهيم بن مهزيار» و پسران هر يك از آنان كه دو تن بوده اند و محمّد نام داشته اند (نه على) در كتب رجال ياد شده است. ۵

1.همان،ص۴۶۵؛ الأخبار الدخيلة، ص۱۰۲

2.استاد غفارى، ضمن مباحث حديثى خود، در جلسات درس دوره دكترى دانشگاه تربيت مدرس مى فرمودند كه نام كتاب«كمال الدين» است، نه«اكمال الدين» و دنباله نام كتاب«تمام النعمة» به جاى«اتمام النعمة»، مؤيّدى بر اين سخن است.

3.الأخبارالدخيله، ص۱۰۴ ـ ۱۰۸؛ كمال الدين، ص۴۶۵ ـ ۴۷۰

4.همان، ص۱۰۸

5.كمال الدين، ص۴۶۵ ـ ۴۶۶(پانوشت). درباره«على بن مهزيار» بنگريد به: رجال الطوسى، ص۳۶۰، ش۵۳۳۶؛ الفهرست، شيخ طوسى، تحقيق: جواد قيّومى، چاپ اول، قم، نشرالفقاهة، ۱۴۱۷هـ ، ص۱۵۲، ش۳۷۹؛ رجال النجاشى، ص۲۵۳، ش۶۶۴ درباره«ابراهيم بن مهزيار» بنگريد به: رجال الطوسى، ص۳۷۴، ش۵۵۳۲، ص۳۸۳، ش۵۶۳۹؛ رجال النجاشى، ص۱۶، ش۱۷ درباره«محمدبن على بن مهزيار» بنگريد به: رجال الطوسى، ص۳۹۰، ش۵۷۵۱ كه وى را از اصحاب امام هادى(ع) واثقه شناسانده است. درباره«محمدبن ابراهيم بن مهزيار» بنگريد به: رجال الطوسى، ص۴۰۲، ش۵۸۹۷، كه او را از اصحاب امام عسكرى(ع) ـ بدون هرگونه وصفى ـ شناسانده است. در رجال نجاشى و فهرست شيخ طوسى از اين دو تن(دو محمّد)، نامى برده نشده است. «از اخبار صحيح چنين بر مى آيد كه ابراهيم بن مهزيار، وكيل حضرت عسكرى(ع)، بعد از وفات آن حضرت و پيش از روشن شدن حقيقت درباره جانشين حضرت عسكرى، در دوران حيرت، رحلت كرد و اجل مهلتش نداد كه حقيقت را دريابد و اموال حضرت عسكرى(ع) را به حضرت مهدى(عج) برساند؛ لذا به فرزندش محمدبن ابراهيم بن مهزيار وصيت كرد كه اين كار را انجام دهد و او هم چنين كرد».(الأخبارالدخيلة،ص۱۱۸) از بيم نظام بيدادگر عبّاسى و كيد حاسدان، شئون مربوط به مهدى(عج) و امامتش، سخت پنهانى و نامحسوس بود.

صفحه از 319