«شرى» چيست؟

درباره اينكه مراد از عبد ذى الشّرى چيست، در كتاب «الكنى والأسماء»، سخنى با سند حسن، توسط دولابى از اسامة بن زيد ليثى و او از عبيداللّه بن ابى رافع و مقبرى نقل شده كه آن دو گفته اند: نام ابوهريره در دوران جاهليت قبل از اسلام، عبد شمس بن عامر بن عبد ذى الشّرى بوده و «شرى»، نام بتى در بين قبيله دوس بوده است كه در مقابل آن، كرنش مى كردند. پس از اسلام آوردن ابوهريره، به او عبداللّه بن عامر گفته شد. البته، به عبداللّه بن ادريس هم نامبرده شده است.
گروهى ديگر از علما، نام او را در دوران جاهليت، عبد شمس دانسته اند: شعبه و يحيى بن معين و احمد بن صالح مصرى و هارون بن حاتم، چنين، نظر داده اند. ابو زرعه و ابو نعيم بن دكين نيز با اين رأى و نام، موافق بوده اند.
5 ـ عبداللّه بن عامر؛
6ـ عبداللّه بن ادريس؛
7ـ «عبدالرحمن بن الصخر»؛ ابن حجر در «الاصابة» گفته است كه نواوى، شارح «صحيح» مسلم، در چند جاى از شرح خويش، از ابوهريره به عبدالرحمن بن صخر ياد نموده است و نيز گفته است كه از بين سى اسمى كه براى او ديده ام، اين نام (عبدالرحمن بن صخر) صحيح ترين نام براى ابوهريره است.
ابن اثير (م630هـ) از قول محمد بن اسحاق نقل مى كند كه عبداللّه بن سعد زهرىّ، ابوهريره را عبدالرحمن بن صخر ناميد. ابن منده و ابو نعيم اصفهانى نيز اين نام را براى ابوهريره نقل نموده اند. ^۱
8 ـ ابن غنم؛
9ـ عبداللّه بن عائذ؛
10ـ «عبداللّه بن عمرو»؛ ابن اثير و واقدى گفته اند: