يك راوى است; امّا بحث بر سر آن است كه: آيا دعاى امام(ع) نسبت به يك راوى نيز حكم توثيق را دارد يا غير از آن است؟
نظر حضرت امام(ره) بر اين است كه دعاى امام معصوم(ع), هر چند دعاى بليغى باشد, نتيجه توثيق و اعتبار روايات راوى را در بر ندارد; چنانكه به اين مطلب درباره حسين بن زراره, اين چنين تصريح مى نمايد:
… لاستضعاف سند رواية الحسين بن زرارة, لكونه مجهولاً و إن دعا له أبو عبداللّه ـ عليه السلام ـ دعاءً بليغاً; اذ لايوجب ذلك ثقته فى الحديث و حجّية روايته. ^۱

د) مدح كاشف از حُسن ظاهر

در اين مورد, مى توانيم مدح شيخ مفيد(ره) را نسبت به عبدالاَعلى بن اَعيَن, شاهد بياوريم كه با آنكه از سوى رجاليانْ توثيق نشده و در عبارات شيخ مفيد درباره او صراحتاً از لفظ ثقه استفاده نشده است; امّا امام(ره) از مدح او استفاده توثيق مى نمايد و مى نويسد:
… رواية عبدالأعلى الحسنة الموثّقة, فإنّ عبدالاعلى هو ابن أعين, و قد عدّه الشيخ المفيد من فقهاء أصحاب الصادقين و الأعلام و الرؤساء المأخوذ عنهم الحلال والحرام والفتيا والأحكام الذى لايطعن عليهم ولا طريق الى ذمّ واحد منهم ولا اشكال فى افادته التوثيق, كما عن المحقّق الداماد الجزم بصحّة رواياته. ^۲

هـ) ترحّم و ترضّى

منظور از اين دو اصطلاح, به كار بردن عباراتى همچون «رحمة اللّه عليه» و «رضى اللّه عنه» از سوى يكى از مشايخ حديث و رجال در مورد راويان است. بعضى اين بحث را در ضمن توثيقات عام بررسى كرده اند; ^۳ مبحثى چون «تصريح يكى از بزرگان متقدّم بر