1. آية اللّه علامه شيخ ابوالمجد محمدرضا اصفهانى (م1362ق), صاحب «وقاية الأذهان».
2. آيةاللّه علامه حاج شيخ عباس محدّث قمى (1290ـ1359ق), صاحب «مفاتيح الجنان».
3. علامه بزرگوار حاج سيدمحسن امين عاملى (1282ـ1371ق), صاحب «أعيان الشيعة».
4. آيةاللّه سيدابوالقاسم دهكردى اصفهانى (م1353ق), صاحب «الوسيلة الى السير و السلوك».
اخيراً نيز اجازه اى از مرحوم آيةاللّه مرعشى نجفى به حضرت امام(ره) به دست آمده است.
معظّم له از طريق مشايخ خويش, از محدث نورى, از شيخ انصارى, از حاج ملااحمد نراقى, از سيدمهدى طباطبايى (بحرالعلوم), از استاد كل وحيد بهبهانى, از پدرش ملامحمد اَكمل, از علامه كبير ملامحمدباقر مجلسى, از پدرش ملامحمدتقى مجلسى, از شيخ بهايى, از پدرش شيخ حسين بن عبدالصمد حارثى عاملى, از شيخ زين الدين عاملى (شهيد ثانى), از شيخ على بن عبدالعالى ميسى عاملى, از شيخ شمس الدين محمد بن مؤذّن جزينى عاملى, از شيخ ضياءالدين على عاملى, از پدرش شمس الدين محمد بن مكّى عاملى (شهيد اوّل), از فخر المحقّقين حلّى, از پدرش علامه حلّى, از دايى اش محقّق حلّى, از سيدشمس الدين فخار بن مُعَدّ موسوى حلّى, از شادان بن جبريل قمى, از ابوجعفر طبرى, از ابو على حسن طوسى, از پدرش شيخ طوسى, از ابوعبداللّه محمد بن محمدبن نعمان (شيخ مفيد), از ابوجعفرمحمد بن على بن بابويه قمى (شيخ صدوق), از ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه قمى, از ثقةالاسلام كلينى, روايات را به سند متّصل مرحوم كلينى, نقل نموده است.
مؤلف محترم, گاه احاديثى را با ذكر سند و گاه بدون ذكر سند, در مطاوى شرح حديث(مانند:ص87) بيان مى نمايد و در جاى جاى كتاب, مطالب را آكنده از آيات قرآنى و اخبار و احاديث كرده و از هيچ نكته اى, فروگذار ننموده است.
اينك به ذكر چگونگى ترتيب يافتن كتاب مى پردازيم:
1. مؤلف, پس از نقل حديث, آن را ترجمه تحت اللفظى نموده و از هرگونه تصرّف در متن ترجمه, خوددارى مى ورزد.