نكاتى درباره زندگى امام حسين عليه السلام پس از شهادت پدر

در زندگى امام حسين عليه السلام پس از شهادت پدرش امير مؤمنان عليه السلام (40 ق) تا هنگام قيام عليه حكومت يزيد (60 ق) ، از نظر سياسى ـ اجتماعى ، چند نكته شايسته بررسى به چشم مى خورد :

1 . پيروىِ همراه با تكريم ، از امام عصر خود

نخستين نكته مهم و آموزنده در زندگى امام حسين عليه السلام پس از شهادت امير مؤمنان عليه السلام و در دوران امامت برادرش ، اين است كه ايشان برادر بزرگ تر خود امام حسن عليه السلام را امام زمان خود مى دانست . از اين رو ، از او پيروى مى كرد ؛ بلكه تسليم محض او بود .
افزون بر اين، امام حسين عليه السلام احترام ويژه اى براى برادر و امام خود ، قائل بود و بدين جهت ، در محضر او سخن نمى گفت و اظهار نظر نمى كرد و جلوتر از وى راه نمى رفت و در يك جمله ، پيروى و تكريم از امام حسن عليه السلام را به سرانجام رسانده بود .

2 . حمايت از صلح برادرش با معاويه

نكته دوم ، اين است كه بر اساس گزارش هاى معتبر ، هنگام صلح امام حسن عليه السلام با معاويه، جمعى از علاقه مندان به اهل بيت عليهم السلام ، از امام حسين عليه السلام خواستند كه با اين مصالحه سياسى ، مخالفت كند و در مقابل معاويه بايستد ؛ولى ايشان با قاطعيت ، از صلح برادر خود با معاويه حمايت كرد ؛ ^۱ بلكه خود نيز با معاويه بيعت نمود و هنگامى كه قيس بن سعد نظر او را در اين باره جويا شد ، بر اساس گزارش كشّى ، با صراحت اعلام فرمود :