شاخصههای مینیمالیسم در حکایتی از نهج البلاغه
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
55-66
چکیده :
نهج البلاغه دربردارنده ی حکایتهای زیادی است و این حکایتها بیشتر تاریخی میباشند. قدر مسلم هدف امام (ع) در نهج البلاغه حکایت گویی نیست و حکایت ابزاری است برای بیان مسائلی از قبیل امور عقیدتی، سیاسی و نظامی. بنابراین ایشان در روایت به تطویل سخن نمی گویند و به دنبال شرح و تفصیل حوادث رخ داده نیستند.
با تکیه بر مؤلفه های نقد جدید در ادبیات داستانی، همگونیها و مانندگی های بسیاری بین حکایتهای نهجالبلاغه با گونه ی ادبی مدرن یعنی داستانک می یابیم که از آن به عنوان کمینه گرایی یا مینی مالیسم یاد میشود. جستار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر عناصر داستانک به بررسی حکایت حمله ی لشکریان معاویه به شهر انبار که در خطبه جهاد آمده می پردازد. برآیند پژوهش نشان میدهد که این حکایت از بیشتر مؤلفه های داستانک برخوردار است و همگونی های بسیاری با شاخصه های این نوع ادبی جدید دارد و از جهت تکنیکهای داستاننویسی ممتاز است و در زمره ی داستانکهای مینی مالیستی جای میگیرد.
کلیدواژههای مقاله :نهجالبلاغه؛ حکایت؛ مینیمالیسم؛ داستانک