بسم الله الرحمن الرحیم
حجاب
قرآن :
« يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَ بَنَاتِكَ وَ نِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كَانَ اللّهُ غَفُورا رَحِيما»[۱]
«اى پيامبر! به زنان و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو كه جلباب ها [روسرى هاى بلند] خود را بر خويش فرو افكنند. اين براى آنكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند [ به احتياط ] نزديكتر است و خدا آمرزنده و مهربان است».
« وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ ...»
[۲]
و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)
حديث:
۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـلابنهِ الحسنِ عليه السلام ـ: و اكْفُفْ علَيهِنَّ مِن أبْصارِهِنَّ بحَجْبِكَ إيّاهُنَّ ، فإنَّ شِدَّةَ الحِجابِ خَيرٌ لكَ و لَهُنَّ ، و لَيس خُروجُهُنَّ بأشَدَّ مِن إدْخالِكَ مَن لا يُوثَقُ بهِ علَيهِنَّ ، و إنِ اسْتَطَعْتَ أنْ لا يَعْرِفْنَ غَيرَكَ فافْعَلْ .[۳]و في نقل: ... فإنَّ شِدّةَ الحِجابِ أبْقى علَيهِنَّ .[۴]
امام على عليه السلامـبه فرزندش حسن عليه السلام ـفرمود : براى اينكه ديده شان به نا محرمان نيفتد آنها (زنان) را در پرده نگه دار؛ زيرا هر چه بيشتر در پرده باشند براى تو و آنها بهتر است و بيرون رفتن آنها بدتر از اين نيست كه اشخاص نا مطمئن بر آنان وارد كنى. اگر توانى كارى كنى كه مردى جز تو را نشناسند اين كار را بكن. در نقلى ديگر آمده است : ... زيرا هر چه بيشتر در پرده باشند محفوظ ترند .
۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام:كنتُ قاعدا في البَقيعِ مَع رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله في يَومِ دَجْنٍ و مَطَرٍ ، إذ مَرَّتِ امْرَأةٌ على حِمارٍ ، فَهَوتْ يدُ الحِمارِ في وَهْدَةٍ فسَقَطَتِ المَرأةُ ، فأعْرَضَ النّبيُّ صلى الله عليه و آله بوجهِهِ، قالوا : يا رسولَ اللّهِ ، إنّها مُتَسَرْوِلَةٌ . قالَ : اللّهُمَّ اغْفِرْ للمُتَسرْوِلاتِ ـ ثلاثا ـ يا أَيُّها النّاسُ ، اتَّخِذوا السَّراويلاتِ فإنَّها مِن أسْتَرِ ثِيابِكُم ، و حَصِّنوا بِها نِساءَكُم إذا خَرَجْنَ .[۵]
امام على عليه السلام:من و پيامبر در يك روز ابرى و بارانى در بقيع نشسته بوديم كه زنى سوار بر الاغ از آن جا گذشت و دست الاغش در گودالى فرو رفت و زن به زمين افتاد. پيامبر صلى الله عليه و آله رويش را برگرداند. حاضران عرض كردند: اى رسول خدا! آن زن شلوار به پا دارد. پيامبر سه بار فرمود: خدايا! زنان شلوار پوش را بيامرز. اى مردم! شلوار بپوشيد كه شلوار پوشاترين جامه هاى شماست و زنان خود را در موقعى كه بيرون مى آيند با شلوار حفظ كنيد.
خبر دادن پيامبر صلى الله عليه و آله از بى بند و بارى زنان آخر الزمان
۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :صِنْفانِ مِن أهلِ النّارِ لَم أرَهُما : قَومٌ مَعهُم سِياطٌ كأذنابِ البَقَرِ يَضْرِبونَ بها النّاسَ ، و نِساءٌ كاسِياتٌ عارِياتٌ ، مُمِيلاتٌ مائلاتٌ ، رؤوسُهُنَّ كأسْنِمَةِ البُخْتِ المائلَةِ ، لا يَدْخُلْنَ الجَنّةَ و لا يَجِدْنَ رِيحَها ، و إنّ رِيحَها لَيوجَدُ مِن مَسيرَةِ كذا و كذا .[۶]
.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو گروه از دوزخيان را [ هنوز ]من نديده ام: گروهى كه تازيانه هايى مانند دم گاو در دست دارند و مردم را با آن مى زنند؛ و [گروه ديگر] زنانى كه پوشش [تن نما] دارند و برهنه اند، كج راهه مى روند[۷]و ديگران را نيز به كجروى تشويق مى كنند، سرهايشان همچون كوهان شتر خراسانى فروهشته است. اينان به بهشت نمى روند و بوى بهشت را كه از فاصله اى چنين و چنان (بسيار زياد) به مشام مى رسد، استشمام نمى كنند.
۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـلابنهِ الحسنِ عليه السلام ـ: واكْفُفْ علَيهِنَّ مِن أبْصارِهِنَّ بحَجْبِكَ إيّاهُنَّ ، فإنَّ شِدَّةَ الحِجابِ خَيرٌ لكَ ولَهُنَّ . وفي نقل: ... فإنَّ شِدّةَ الحِجابِ أبْقى علَيهِنَّ .[۸]
.امام على عليه السلامـبه فرزندش حسن عليه السلام ـ فرمود : براى اينكه ديده شان به نامحرمان نيفتد آنها (زنان) را در پرده نگه دار؛ زيرا هر چه بيشتر در پرده باشند براى تو و آنها بهتر است . در نقلى ديگر آمده است : ... زيرا هر چه بيشتر در پرده باشند محفوظ ترند .
۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام:صِيانَةُ المَرأةِ أنعَمُ لِحالِها وَأدوَمُ لِجَمالها.[۹]
.امام على عليه السلام :صيانت زن او را شادابتر و زيبايى اش را پايدارتر مى كند .
[۱]الأحزاب : ۵۹ .
[۲] نور ، ۳۱
[۳]تحف العقول: ۸۶، و في بعض النسخ: «بحجابك» بدل «بحجبك».
[۴]نهج البلاغة : الكتاب ۳۱ .
[۵]تنبيه الخواطر : ۲/۷۸ .
[۶]صحيح مسلم : ۳/۱۶۸۰/۱۲۵ .
[۷]در متن حديث تعبيرهاى «مائلات» و «مميلات» ذكر شده است. لسان العرب درباره اين تعبيرات مى نويسد: مائلات يعنى زنانى كه با كرشمه راه مى روند و دل مردان را مى ربايند؛ يا: روسرى و مقنعه خود را كج و تا نيمه بر سر مى نهند؛ يا: با آرايش و زيور بيرون مى آيند و خود را به نمايش مى گذارند؛ مُميلات: زنانى كه به ديگر زنان ياد مى دهند مانند آنها رفتار كنند (در بى حجابى)؛ يا: با تبختر و كرشمه راه مى روند. به قولى: مائلات يعنى زنانى كه مانند بد كاره ها، موهاى خود را شانه و آرايش مى كنند؛ و مميلات زنانى هستند كه ديگران را به اين گونه آرايش مى كنند (زنان آرايشگر) ـ م .
[۸]نهج البلاغة : الكتاب ۳۱ .
[۹]غرر الحكم : ۵۸۲۰ .
