بررسی روش‌های ترجمة استعاره‌های مبتنی بر طرحوارة حرکتی در نهجالبلاغه
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
35-54
چکیده :
ترجمة استعاره و چالش‌های آن همواره از مسائل ترجمه و ترجمة متون مذهبی بوده است. در این مقاله، با اتخاذ رویکرد معنی‌شناسی شناختی به ترجمه، می‌خواهیم بدانیم کدام نوع از انواع ده‌گانة ترجمة استعاره توسط الهرّاسی (2000) در ترجمه‌های نهجالبلاغه کاربرد بیشتری دارد و چگونه می‌توان به تبیین دلایل کاربرد این شیوه یا شیوه‌ها پرداخت. همچنین، ترجمه‌های انگلیسی و فارسی نهجالبلاغه چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند. به این منظور، کلیة استعاره‌های طرحوارة تصوری حرکتی از بخش حکمت‌های نهجالبلاغه استخراج گردید و ترجمه‌های آنها در متون منتخب فارسی و انگلیسی مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که در ترجمه‌های نهجالبلاغه استعاره‌ها در همة موارد حفظ شده است و در اکثر موارد از شیوة سوم انتقال استعاری که همان حفظ تصور غنی متن مبدأ در متن مقصد است استفاده و هرگاه مترجم نتوانسته همان تصور غنی را منتقل کند، تصور غنی دیگری از همان طرحواره را حفظ کرده یا از روش‌های دیگر ترجمة استعاری سود جسته است. این امر نشان می‌دهد که ترجمة استعاره، اگر از دیدگاه شناختی به آن نگریسته شود، چالش‌های سابق را ندارد و این نظریه قادر است با اتکا به طرحوارة حرکتی، چالش‌ها و ناهماهنگی‌ها را از میان بردارد. همچنین، پنج ترجمة یاد‌شده توانسته‌اند استعاره‌ها را به‌خوبی در متن مقصد منعکس کنند.
کلیدواژه‌های مقاله :ترجمة استعاره؛ استعارة طرحوارة تصوری؛ تصور غنی؛ نهجالبلاغه
