ویژگیهای محتوایی و ساختاری قرآن و تأثیر آن در اقناع مخاطب
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
27
چکیده :
قرآن کریم، از زمان نزولش، به دنبال جلب توجه مخاطبان بوده تا آنها را متقاعد سازد. این جلب توجه قرآن، به خاطر هدایت مردم به سرمنزل مقصود و رستگاری مخاطبان است. قرآن برای اقناع مردم، با آنها ارتباط برقرار میکند و برای متقاعدکردن مخاطبان، از کلمات و جملات و عبارتهای متنوع بهره میگیرد و اصول اعتقادات و احکام و مواعظ را به کمک تشبیهها و استعارهها و کنایهها در قالبی اثر گذار به مخاطبان آموزش میدهد. این آموزش، نکاتی را یادآوری میکند:
نکته اول: پیامهای قرآن، در وجود مردم نفوذ میکند. این نفوذ باید از ذهن عبور کرده و به دل انسان برسد و درونی شده، پذیرفته شود. علت أثرگذاری پیامهای قرآن در زبان قابل فهم و همگانی آن، بهرهگیری از کلمات و جملات اثرگذار و بهرهمندی از صنعتهای ادبی نهفته است.
نکتۀ دوم: در پیامهای قرآن، ویژگیهای پیامرسان عبارت است از: آگاهی، خلوص، مهربانی، دلسوزی، سعه صدر و ... .
نکته سوم: ویژگیهای مربوط به پیامگیر و مخاطب؛ قرآن به ظرفیت ذهنی و فکری مخاطب و نیازهای فعلی و آتی او توجه نموده است. همچنین بایستههای مخاطب را در قالب پیامهای نویدبخش به او عرضه کرده و او را دعوت به تفکر نموده است تا آن پیامها را درک نماید و درونیسازی کرده و در رفتار خود، نشان دهد.
کلیدواژههای مقاله :اقناع ، پيام رسان ، پيام ، مخاطب ، زبان قرآن