شرح حديث «حلال محمّد حلال إلى يوم القيامة»
بسم اللّه الرحمن الرحيم
الحمد للّه ربّ العالمين ، و صلّى اللّه على محمّد و آله الطاهرين و شيعتهم التابعين ، و لعنةُ اللّه على أعدائهم أجمعين .
و بعد : اين چند كلمه اى است در جواب بعضى از برادران دينى ـ كثر اللّه أمثالهم ـ كه سؤال كرده بودند از اين حديث شريف كه : حلالُ محمّد حلالٌ إلى يوم القيامة ، و حرامه حرامٌ إلى يوم القيامة۱.
و اشكالى به خيال ايشان وارد شده بود كه : اگر حلال محمد صلى الله عليه و آله حلال است تا روز قيامت و حرام او حرام است تا روز قيامت ، پس چرا علماى آل محمّد عليهم السلام در فتاوى خود در علم فقه اختلاف دارند؟! مثل آنكه يكى كشمش جوشيده به آتش را حرام و نجس مى داند ، ولى يكى حرام مى داند امّا نجس نمى داند و يكى حلال و طيّب و طاهر مى داند ، پس اگر كشمش جوشيده به آتش ، داخل حلال محمّد صلى الله عليه و آله است ، پس حلال است تا روز قيامت و اگر داخل حرام اوست ، پس حرام است تا روز قيامت و اگر پاك است ، بايد پاك باشد تا روز قيامت و اگر نجس است ، بايد نجس باشد تا روز قيامت ، پس چه معنى دارد كه علماى اهل بيت عليهم السلام در اين باب اختلاف كرده اند ، با وجود اينكه همه منسوب به ايشان مى باشند؟! و يقين داريم كه ايشان خزينه هاى علم آل
1.بصائر الدرجات ، ص ۱۴۸ ، ح ۷ . و ن.ك : الكافي ، ج ۲ ، ص ۱۷ ، ح ۲ ؛ التهذيب ، ج ۴ ، ص ۱۴۵ ، ح ۲۷ ؛ المحاسن ، ج ۱ ، ص ۲۶۹ ، ح ۳۵۸ ؛ كنزالفوائد ، ج ۱ ، ص ۳۵۲ ؛ كشف الغمّة ، ج ۲ ، ص ۱۹۷ .
