شرح حديث "ما تردّدت في شيءٍ كتردّدي في قبض روح عبدي المؤمن" - صفحه 140

آثار ديگرى چون الدّعوات والزّيارات، ۱ رسالة فى صلاة الجمعة، ۲ مجموعة الأدعية والزيارات ۳ (كه برخى مطبوع و برخى مخطوط اند» نيز از او به يادگار مانده اند.

رساله حاضر

چندين نسخه از اين اثر در كتابخانه هاى كشور وجود دارد. تصحيح حاضر با استفاده از نسخه كتابخانه شهيد بهشتى در شهرك طرقِ مشهد انجام گرفته است.
نويسنده رساله، درپى آن است كه روشن سازد چگونه «تردّد» كه از صفات مخلوق است، به خالق نسبت داده شده است. وى، پس از آنكه اشكال را توضيح داده، سه وجه براى دفع اشكال، ذكر كرده است: يكى آنكه حديث بر معناى مجاز حمل شود ومراد از تردّد، بيان عظمت مؤمن نزد خداوند باشد؛ ديگر آنكه تردّد از صفات فعليّه با شد نه صفت ذات؛ و سوم آنكه تردّد، فعل مؤمن است و اين فعل، به جهت شرف مؤمن، به خداوند نسبت داده شده است.
نويسنده، بجز بيان اشكال و پاسخ آن، برخى مطالب جنبى را نيز طرح كرده و پاسخ داده است؛ از قبيل اسباب تردّد و چگونگى رفع اين ترديد.

1.الذريعة، ج۸ ، ص۲۰۵.

2.همان، ج۱۵، ص۷۳.

3.همان، ج۲۰، ص۶۵.

صفحه از 152