درج كرده ايم. مؤلّف در اثنا عشريه اشاره اى به رساله غنا كرده و مى گويد:
قد سألني عن هذا الحديث بعض الأصحاب فكتبت في جوابه رسالة بحسب ما اقتضاه الحال، و أنا أذكر منها هنا ما لا بدّ منه ... . ^۱
و در آغاز رساله غنا مى گويد: «... هذا جواب ما سأل عنه بعض الأصحاب من شبهة غلبت على بعض أهل هذا الزمان ...».
مؤلّف در اين رساله از هيچ يك از آثار خود صريحا نامى نبرده، تنها در اواخر آن به اثنا عشريه اشاره اى كرده است.
مطالب اين رساله گرچه ناظر به مطالب فيض كاشانى و محقّق سبزوارى در باب غناست ـ و حتّى عباراتى را از رساله سبزوارى بدون ذكرى از آن نقل كرده ـ ولى صريحا نامى از آنها به ميان نيامده است.
مؤلّف قسمت هايى از رساله السهام المارقة تأليف شيخ خود شيخ على عاملى صاحب درّ منثور را نقل كرده و از وى با تجليل ياد كرده است. سخنان شيخ على عاملى قدّس سرّه در السهام المارقة و نيز مطالبى را كه درباره غنا در درّ منثور ذكر كرده است در بخش دوم اين مجموعه آورده ايم تا مقايسه بين آنها آسان شود و فايده اى فوت نشود.
از ميان مؤلّفان رساله هاى غنا تنها دو نفر از اين رساله مطالبى نقل كرده اند، يكى عالم جليل مرحوم تويسركانى قدّس سرّه و ديگرـ به نقل از تويسركانى ـ عالم گمنام مرحوم انجدانى قدّس سرّه؛ كه با ذكر نام از اين رساله مطالبى نقل مى كنند.
نكته شگفت آور اينكه هيچ يك از سرگذشت نگاران در سرگذشت شيخ حرّ از اين رساله يادى نكرده اند و حتى كتابشناسى هاى مهم شيعه مانند: الذريعة، كشف الحجب، كشف الأستار و مرآة الكتب نامى از اين رساله به ميان نياورده اند و نسخه اى از آن را نشناسانده اند.
علّت اين امر شايد ندرت نسخه خطى اين رساله بوده است به طورى كه ما با