فحص بسيار به بيش از يك نسخه اين رساله وقوف نيافتيم.
تنها نسخه خطى شناخته شده اين رساله در مجموعه اى از رسائل شيخ حرّ، در كتابخانه مرحوم آية اللّه فاضل خوانسارى (طاب ثراه) در خوانسار به شماره 240 نگه دارى مى شود كه در فهرست اين كتابخانه (ج 1، ص 203ـ 205) شناسانده شده است. اين مجموعه به خطّ نسخ ابراهيم بن محمد على عاملى، و خوش خط، كم غلط و مصحّح است و به سال 1121 يعنى حدود پنجاه سال پس از تاريخ تأليف رساله غنا كتابت شده است.
نسخه هاى خطى اين كتابخانه عمدتا مخطوطات مرحوم آية اللّه آخوند ملا محمد على خوانسارى (طاب ثراه) است كه بسيارى از آنها را محيى آثار اماميه شيخ آقا بزرگ تهرانى (نوّر اللّه مرقده) در الذريعة شناسانده است. اين كتابخانه با شكوه به همت بلند فرزند برومند آخوند ملا محمد على خوانسارى يعنى دانشمند گرامى جناب حاج محمد حسن فاضلى در خوانسار بنا شده است.
متأسّفانه مؤسّس و بانى اين كتابخانه در روز چهارشنبه 31/ 5/ 1375ـ درست چند ساعت پيش از هنگامى كه بنا بود كتابخانه به دست رئيس جمهور محترم وقت جناب حجّة الاءسلام و المسلمين هاشمى رفسنجانى رسما افتتاح شود ـ بدرود حيات گفت و در سرچشمه خوانسار به خاك سپرده شد. (رضوان اللّه عليه و حشره مع مواليه الطاهرين).
در اينجا از كارمندان محترم كتابخانه بخصوص برادران گرامى آقايان شريفى و انصارى كه كريمانه اين رساله را در اختيارم نهادند و نيز از دوست فاضل جناب مستطاب آقاى حاج سيد ابو الحسن مطلبى كه در مقابله آن مرا يارى رساندند و همچنين فاضل گرامى و پر كار جناب آقاى محسن صادقى كه مصادر بسيارى از مطالب منقول را يافتند و اين رساله را ويراستند صميمانه سپاسگزارى مى كنم.
اين رساله يك بار در جلد اول از ميراث فقهى كه اختصاص به غنا و موسيقى دارد به چاپ رسيده است. اكنون به مناسبت كنگره بزرگداشت كلينى با بازبينى جديد ارائه مى گردد.
رضا مختارى