واجب عينى شمارد ، در زمان بيدارى شحنه سياستش بخت خفته فتنه جو اگر شبى در خواب خيال آشوب طلبى كند همان ساعت از انديشه بازخواست بيدار گشته طريق اعتذار جويد ، و در دوران كجك ^۱ دارى مهابتش اگر از فيل مست حركت ناهنجارى صادر شود ، همان دم از بيم قهرمان قهر و سطوت بى زنهار ، هشيار گرديده راه انقياد پويد. در روزگار عشرت زايش پيران ، ايّام شباب را فراموش كنند ، و در عهد طاعت افزايش جوانان شعله يادآورى هر ناصواب را خاموش نمايند. ابر گوهربار تا بحر كَفَش را به نظر سنجيده ، بر صفحه دريا از هر موج خطّ باطل كشيده ، و درياى در نثار ، تا ابر كَفَش را ديده هر حبابش چشم حسرتى بر گهرپاشى آن گرديده ، آب تيغ ظفر آثارش رشحه اى از جويبار ذوالفقار ، زور كمان اقتدارش سهمى از نيروى بازوى حيدر كرّار ، مصداق مضمون صدق مشحون «إنَّ اللّه يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ اْلإِحْسانِ»^۲ السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان شاه سلطان حسين موسوى صفوى بهادرخان كه دايره عظيمه دولت قاهره اش محيط به همه اقطار زمين ، و ثبات دارايى سلطنت باهره اش ، زياده بر مدار اطلس والاى چرخ برين باد.
مصروف بر استعلام فرايض دينيّه ، و معطوف بر استفسار شرايع نبويّه است ، و از آن جمله به حكم اخبار بارقه صريحه ، و آثار صادقه صحيحه ، فريضه نماز از همه اهمّ ، و بعد از معرفت جناب اقدس ربّانى بر جميع واجبات مقدّم است ، و هر حكم شرعى كه از روى خبر صدق اثر معصوم عليه الصلاة والسلام صورت نماى ظهور گردد ، در آيينه خاطر بهتر نقش مى بندد ، و در جلوه گاه دل حقّ منزل بيشتر جاى مى گيرد. لاجرم به خاطر بندگى ذخاير داعى دوام دولت قاهره ، محمّد رضى بن حسين خوانسارى رسيد كه حديث شريف حمّاد بن عيسى ^۳ را كه مشتمل بر اكثر آداب نماز