ب. اهتمام پيامبر صلي الله عليه و آله و مسلمانان به قرآن

در تاريخ بشر، اهتمامي که مسلمانان به کتاب آسماني خويش داشتهاند, نسبت به ديگر کتابهاي آسماني و ديگر کتابهاي مهم و علمي, مشاهده نشده است ^۱ . در اين ميان پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله تلاشهاي فراواني را در تبيين و تثبيت اين متن در ميان مسلمانان انجام داد. جلوههايي از اين اهتمام را ميتوان چنين بر شمرد:
1. قرائت آيات نازله از سوي پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله براي صحابه به صورت مکرّر و چند باره؛
2. دستور به نگارش آيات قرآني نازل شده از سوي کاتبان در نسخههاي متعدد و با دقّت فراوان؛
3. تاکيد پيامبر بر تلاوت قرآن و استمرار عملي آن در هر شبانهروز؛
4. ترغيب به تشکيل جلسات تعليم و تعلّم قرآن و بازگويي فضيلت آموزش و فراگيري قرآن؛
5. ارجگذاري منزلت حافظان قرآن در دنيا و قيامت.
در اثر تاکيدات و تبليغات مستمر پيامبر بود که متن قرآن در ميان مسلمانان تثبيت شد و به طور گسترده و فرا گير در تمامي نقاط مسلمان نشين گسترش يافت. از اينرو با چنين اهتمامي به قرآن از سوي رسول خدا و با چنين علاقه وافري از مسلمانان در آموزش و فراگيري آن, جايي براي ادعاهايي مبني بر عدم تدوين قرآن تا قرن دوم هجري نميماند. چون با جريان گسترده و بزرگ تلاشهاي مسلمين در حفاظت از قرآن ناهمخوان است, و افزون بر آن گونهاي بياعتنايي به ساحت آخرين کتاب آسماني به شمار ميآيد. وجود مصحفهاي متعدد از قرآن در خانههاي مسلمانان, صحابه و مساجد, خود دليل تاريخي محکمي بر باطل بودن ادعاهاي مستشرقان است که در پي يافتن روزنههاي ترديد در تاريخ کتابت اين متن وحياني هستند تا شايد از تيغ برنده قرآن در امان بمانند اما دريغا که نور خدا خاموش ناپذير است.