راهکارهای تقریب مذاهب در سیره و گفتار امام رضا (ع)
سال
دهم / شماره پیاپی
29 /
صفحه
73-84
چکیده :
امت اسلامی ـ برخلاف دستور و ارشاد الهی ـ به دلایلی از همان روز نخستِ پس از رحلت پیامبر(ص)، دچار شکاف و انشقاق شد. این امر در طول سالیانِ دراز پس از پیامبر، آسیبهای بسیاری بر امت اسلام وارد نموده است. هرچند نباید این وضعیت به وجود میآمد، لیکن از نظر دانایان و دلسوزان، چاره این کار نشستن و گریستن و تماشای تداوم آسیبهای آن نبود. بنابراین از همان آغاز، امامان(ع) که دلسوزترین افراد به حال امت بودند، در صدد برآمدند، تا با تدارک راهکارها و در پیش گرفتن رفتارهایی، نه تنها مانع آسیبهای هرچه بیشتر آن شوند، بلکه نوعی از وحدت و همزیستی سودمند را درون امت اسلام شکل دهند. امام رضا(ع) از جمله این امامان گرامی است که با بررسی سیره زندگی ایشان پی میبریم نگرش و روش ایشان به جدّ تقریبی و همگرا بوده است که با بیان اخوت ایمانی و گفتگوی سازنده، تأکید بر مشارکت پیروان اهلبیت در مراسم و مناسک عبادی و اجتماعی دیگر همکیشان، سفارش به برقراری روابط اخلاقی و عاطفی با آنها، و ترویج خردورزی و آزاداندیشی، و با صیانت از یکپارچگی دینی ـ حاکمیتی در جامعه اسلامی، در صدد تأمین تقریب و همگرایی در میان امت اسلام برآمده است.
کلیدواژههای مقاله :تقریب، تقريب مذاهب، سیره امام رضا(ع)