مبانى دين شناختى ديدگاه علّامه مصباح پيرامون علم دينى
سال
بیست و دوم / شماره پیاپی
190 /
صفحه
13-26
چکیده :
مقاله حاضر با پژوهش در آثار گفتارى و نوشتارى علّامه مصباح، امورى نظير رابطه دنيا و آخرت، نياز هميشگى به دين، جهانشمولى دين اسلام، و هدف و قلمرو دين را به عنوان مبانى دين شناختى ديدگاه بديع ايشان پيرامون علم دينى معرفى كرده و به توصيف و تحليل آنها پرداخته است. به اعتقاد علامه مصباح، انسان ضرورتا و به صورت هميشگى به دين نياز دارد و دين اسلام كه آخرين دين الهى به شمار مي رود جاودانه است. با پژوهشى درون دينى، روشن مى شود كه دين نسبت به بيان حقايق خارجى تعهدى ندارد و مسائلِ توصيفى علوم طبيعى و انسانى، بالذات جزء دين نيست؛ چرا كه رسالتِ اصلى دين، نشان دادن راه كمال ـ قرب به خدا ـ از طريق بيان حكم افعال اختيارى انسان است. در عين حال، توجه به هدف و قلمرو دين نشان مى دهد كه دين به لحاظ احكام ارزشى در همه عرصه هاى زندگى انسان ـ ازجمله در علوم طبيعى و رشته هاى مختلف علوم انسانى مانند مديريت، فلسفه، سياست و... ـ حضور دارد و به راستى اينگونه، مى توان علوم را شايسته نام دينى دانست.
کلیدواژههای مقاله :مبانى، علم دينى، علّامه مصباح، اسلام، قلمرو دين، هدف دين