1.3.2. باب اول:
اين باب، خود در حد كتابى مستقل بيش از 440 صفحه مباحثى درباره حضرت مهدى عليه السلام دربر دارد، با اين عناوين:
* خاورشناسان در مورد عقيده به امام مهدى عليه السلام چه گفته اند؟ و برخى از نويسندگان مسلمان چگونه از آنها پيروى كرده اند؟
* پاسخ به آنچه منكران اعتبار احاديث مهدويت مى گويند. ۱
* نقل سخنان بيش از پنجاه تن از دانشمندان اهل تسنن، كه احاديث مهدويت را صحيح يا متواتر دانسته اند، از ترمذى صاحب سنن در قرن سوم تا بن باز و ديگر معاصران.
* منكران احاديث مهدويت، چگونه آن را به كتاب كافى پيوند مى دهند و براساس احاديث كافى، ادعاى خود را بيان مى دارند؟
در اين فصل، توضيحات مبسوط در مورد جفر، احاديث «لاتخلو الارض من حجة»، حديث «من مات ولم يعرف امام زمانه...»، احاديث شباهت قضاوت امام مهدى به قضاوت حضرت داود عليه السلام ، ادله ولادت حضرت مهدى عليه السلام و اعترافات دانشمندان اهل تسنن ۲ بر آن، تهمت سرداب، طول عمر امام عصر(عج) و علامات ظهور را مى خوانيم.
2.3.2. باب دوم:
اين باب نيز سه فصل دارد:
* فصل اول تقيه و تفاوت آن با نفاق، جواز تقيه در منابع فقه چهار مذهب، به علاوه ظاهريه و معتزله و خوارج، برخى از اقوال صحابه و تابعين و علماى عامه در مورد تقيه و جواز آن.
* فصل دوم برخى گفته اند عمل به سخنان ائمه اطهار عليهم السلام واجب نيست، چون احتمال مى رود بر اساس تقيه صادر شده باشد؛ نيز گفته اند: تقيه را خود ائمه عليهم السلام وضع
1.سخنان ابن خلدون، فقدان صحيح مسلم و بخارى از اين احاديث، اختلاف و تعارض احاديث مهدويت و....
2.بيش از ۱۲۰ تن، از قرن چهارم تا زمان حاضر.
