علیبن موسیالرضا(ع) و سبک زندگی اسلامی در روابط اجتماعی
سال
سوم / شماره پیاپی
9 /
صفحه
59-86
چکیده :
سبک زندگی، شامل مجموعهای از رفتارها و الگوهای کنش افراد بوده که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی است و از آنجا که آموزههای دینی بر شکلگیری و تثبیت باورها، ارزشها و هنجارهای اجتماعی اثرگذارند، میتوان گفت الگوهای رفتاری پذیرفتهشده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متأثّر از آموزههای دینی و گروههای مرجع معرفیشده از سوی دین است. نمود آشکار سبک زندگی را میتوان در حوزه روابط اجتماعی جست که در این زمینه، اسلام بهترین الگوی رفتاری را سیره پیامبر گرامی اسلام(ص) و خاندان ایشان معرفی کرده است. در این راستا، رفتار و گفتار امام رضا(ع)، بهدلیل شرایط خاص اجتماعی ایشان، مورد توجه نوشتار حاضر قرار گرفت. عصر امام رضا(ع) بهعلت قرار گرفتن در کانون زندگی ایرانیان و وجود حرم مبارکشان در ایران، مورد توجه بیشتری است و الگوگیری از سبک زندگانی ایشان بهعلت ارتباط روحی میتواند اثر فراوانی داشته باشد. مقاله پیشرو با استفاده از روش کتابخانهای و به شیوه تحلیلی ـ توصیفی به این سؤال میپردازد که امام رضا(ع) در زمینه آراستگی، همیاری، اخلاقگرایی و تعامل فرهنگی در ساحت نظری و عملی چگونه عمل کردهاند؟
کلیدواژههای مقاله :سبک زندگی؛ امام رضا(ع)؛ اسلام؛ روابط اجتماعی؛ الگوی رفتار