نام صاحب محاسن تنها در اندك مواردى از اسناد فوق تصريح شده است.
شبيه اين امر در كتاب روضه كافى ارقام 488 ـ 493 (ر. ك. محاسن، ص 346 ـ 348، ارقام 9، 10، 13، 12، 16، 21) هم ديده مى شود.
با عنايت به اين روش، گاه برخى از مصادر كافى كشف شده اند كه نام مؤلفان آنها اصلاً در مجموعه چند سند پياپى نيامده است، به عنوان نمونه:
ـ كافى كتاب نكاح، 5: 426/1 ـ 427/4 خ كتاب حسين بن سعيد مطبوع به نام نوادر احمد بن محمد بن عيسى، ارقام 268، 270، 271، 272.
ـ كافى، كتاب الإيمان و النذور و الكفارات 7: 440/6 ـ 8 خ كتاب حسين بن سعيد، ارقام 17، 18، 19 هم چنين 7: 454/1 ـ 455/5 خ كتاب حسين بن سعيد، ارقام 28، 38، 39، 68، 70.
البته در 455/3 كافى، نام حسين بن سعيد ديده مى شود.
شبيه همين روش را با مقايسه مواردى از كافى با نقليات شيخ طوسى از كتاب حسين بن سعيد دنبال كرده، بهره گيرى شيخ كلينى را از كتاب حسين بن سعيد (اجزاء مفقود كتاب) به اثبات رسانده ايم، به عنوان نمونه:
ـ كافى كتاب النكاح 5: 476/1 ـ 477/3 خ تهذيب 8: 210/746 ـ 748 در سند ص 477/3 كافى نام «الحسين بن سعيد» ديده مى شود.
ـ كافى، كتاب العتق 6: 180/1 ـ 3 خ تهذيب 8: 216/768 ـ 770 در سند ص 180/3 كافى نام «الحسين بن سعيد» آمده است.
البته اين احتمال كه كافى روايات فوق را با واسطه كتاب ديگرى از كتاب حسين بن سعيد برداشته باشد مى تواند مطرح باشد ولى بدون بكارگيرى قاعده تبديل اسناد، ارتباط دو كتاب كافى و حسين بن سعيد توجيه پذير نيست، توضيح بيشتر اين بحث ها در اين مقال نمى گنجد.
ب ـ منابع مفقود كافى (در كتاب الروضة)
در غالب احاديث كتاب روضه چند سند پياپى به يك راوى خاص منتهى مى گردد