نقش اهلبیت(ع) در بنیانگذاری «علم صحیح» از منظر احادیث فریقین
سال
چهارم / شماره پیاپی
6 /
صفحه
91-122
چکیده :
در اواخر قرن اول به تدریج جامعه اسلامی با رشد جریانات علمی مواجه شد. در این زمان، بلاد مختلف تحت تأثیر میراث اصحاب و تأثرات فرهنگی از ملل مختلفی که در اثر فتوحات با مسلمانان در آمیخته بودند(مانند ایران و روم و مصر و یونان) سفرههای علمی متنوعی را در جامعه گستردند. در این میان امامان اهلبیت(ع) توانستند نظر بخشی از جامعه را به سوی خود جلب کنند؛ به طوری که ایشان امامان(ع) را تنها حامل علم صحیح نبوی میدانستند و مرجع اصلی و منحصر علم را این خاندان میشناختند. پرسش این نوشتار این است که چگونه این رویش فکری در شیعیان حاصل شد، به ویژه اینکه فضای سیاسی و فرهنگی جامعه و دستگاه حاکم نسبت به امامان اهل بیت(ع) کاملا متمایز و بعضاً در تعارض و تزاحم بوده است.
کلیدواژههای مقاله :اهل بیت(ع)، حدیث، شیعه، اهل سنت، علم صحیح، نقد حدیث