باب جبر و قدر و امر بين الامرين

يونس بن عبد الرحمان مى گويد: حضرت رضا عليه السلام به من فرمود:
به گفتار قدريه (اهل تفويض)، قائل مباش؛ زيرا قدريه، نه به گفتارِ اهل بهشت، قائل شدند و نه به گفتارِ اهل دوزخ و نه به گفتار شيطان؛ براى اين كه اهل بهشت گفتند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِىَ لَوْلآَ أَنْ هَدَانَا اللَّهُ» ؛ سپاس خداى راست كه ما را به اين بهشت، هدايت فرمود و اگر خدا ما را هدايت نمى كرد، هدايت نمى شديم. و اهل دوزخ گفتند: «رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَ كُنَّا قَوْمًا ضَآلِّينَ » ؛ پروردگارا! بدبختى ما، بر ما چيره شد و ما قوم گمراهى بوديم.