روایات فراوانی، حدیث آل محمد علیهم السلام را صعب و مستصعب دانسته اند. با گردآوری این روایات، روشن شد که منابع بیشتر آنها کهن و قابل اعتمادند؛ منابع معتبری مانند بصائر الدرجات، الکافی و برخی کتابهای شیخ صدوق. اسناد این روایات نیز متعدد و بر پایه ارزیابی نرمافزار درایة النور برخی از آنها، صحیح یا موثق هستند. از این رو، به صدور آنها اطمینان داریم.
بر پایه لغتشناسی اجتهادی، تشکیل خانواده حدیث و یافتن قرینه های درونی و بیرونی، چنین فهمیده شد که مفهوم «حدیثنا» و صعوبت تحمل آن در بیشتر این روایات، به فضایل و کمالات بینظیر اهل بیت علیهم السلام نظر دارد. برخی احادیث انگشتشمار این مجموعه نیز ناظر به صعوبت علمی مضمون حدیث است. این دو دسته حدیث با هم تعارض ندارند؛ زیرا علوم و معارف والای اهل بیت علیهم السلام نیز بخشی از کمالات وجودی ایشان است. مقصود اصلی احادیث صعب و مستصعب، خودداری از بازگوکردن کمالات وجودی اهلبیت علیهم السلام برای کسانی است که ظرفیت تحمل آن را ندارند.