عبارت‌اند از:
«معلی بن محمد»،۱ «علی بن ابی حمزه بطائنی»،۲ «جعفر بن محمد بن عبیداللّه»، «محمد بن عیسی قمی» _که همان «محمد بن عیسی بن عبداللّه بن سعد بن مالک اشعری قمی» است _، «محمد بن سلیمان» _که همان «محمد بن سلیمان دیلمی»۳ است _، «محمد بن سنان»،۴ «منخّل» _که همان «منخل بن جمیل» است۵ _، «محمّد بن اورمة»،۶ «علی بن عبداللّه»، «علی بن حسّان»،۷ «عبدالرحمن بن کثیر»،۸ «سلیمان بن عبداللّهلدیلمی»،۹ «احمد بن مهران»،۱۰ «محمد بن الفضیل» _که همان «محمد بن فضیل بن کثیر صیرفی ازدی» است _و «بکار» که همان «بکار بن ابی بکر حضرمی» است.
از راویان یاد شده، آنان که ارجاعی به منابع رجالی دارند، در آن منبع تضعیف شده و یا مهمل رها شده‌اند و آنان که ارجاعی ندارند، بدین معنا است که در هیچ منبع رجالی نامشان نیامده و مجهول هستند.
بنا بر این، در سیزده حدیث یاد شده، نام پانزده راوی به چشم می‌خورد که از این میان، ده نفر بنا بر آن‌چه گزارش کرده‌ایم، در کتاب‌های رجالی تضعیف و یا مهمل رها شده‌اند و نام پنج نفر، یعنی جعفر بن محمد بن عبیدالله، محمد بن عیسی قمی، علی بن عبدالله، محمد بن الفضیل و بکار در کتاب‌های رجالی نیامده است. بنا بر این، مجهول و سند ضعیف شمرده می‌شود. از این رو، هیچ یک از سیزده حدیث مورد بحث دارای سندی نیست که
1.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۳۶۵، ش ۱۱۱۸.
2.. ر.ک: اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۴۲، ش ۸۳۲ - ۸۳۸.
3.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۲۶۹، ش ۹۸۸؛ ج۱، ص۴۱۲، ش ۴۸۰؛ رجال الطوسی، ص۳۴۳، ش ۵۱۰۹؛ الرجال لابن الغضائری، ص۹۱ ش ۱۲۷.
4.. ر.ک: معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۵۱ تا ص۱۶۳.
5.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷۲، ش ۱۱۲۸؛ ج۱، ص۳۱۴، ش ۳۳۰؛ اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۶۴، ش ۶۸۶؛ الرجال لابن الغضائری، ص۸۹، ش ۱۲۱.
6.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۲۱۱، ش ۸۹۲؛ الفهرست، ص۲۲۰، ش ۶۲۰؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۵، ص۱۱۸؛ رجال الطوسی، ص۴۴۸، ش ۶۳۶۲.
7.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۷۱، ش ۶۶۰؛ اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۴۸، ش ۸۵۱؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۱۲.
8.. ر.ک: رجال النجاشی، ج۲، ص۷۱، ش ۶۶۰.
9.. ر.ک: همان، ج۱، ص۴۱۲، ش ۴۸۰؛ اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۷۳، ش ۷۰۴.
10.. ر.ک: الرجال لابن الغضائری، ص۴۲ ش ۱۵؛ مجمع الرجال، ج۱، ص۱۶۹؛ الردّ علی اهل العدد والرؤیة جوابات اهل الموصل، ص۲۵ - ۳۱.
