بخوانید، آن سوره سوره یوسف نباشد، بلکه سوره نور باشد که در آن احکام مربوط به زنان مخصوصاً مسائل حجاب بیان شده است.1
این برداشت از روایات، برداشت صحیحی به نظر می‌رسد.
4. نهی از تعلیم سوره یوسف به تنهایی
برخی از فقها، همچون شیخ مفید رحمت الله علیه، مراد از نهی نهفته در روایات را به چگونگی آموزش این سوره مرتبط دانسته‌اند؛ برای نمونه تعلیم این سوره به تنهایی و مجزا از سایر سوره‌های قرآن برای زنان ناپسند شمرده شده است.۲ به نظر می‌رسد که تقریر این بیان چنین باشد: تلاوت و تعلیم (= آموزش قرائت و تفسیر) سوره یوسف به تنهایی باعث تحریک زنان شده و لازم است جهت تعدیل روانی آنان سوره یوسف به تنهایی مورد تلاوت یا آموزش بانوان قرار نگیرد، بلکه آن سوره به همراه آیاتی از سوره‌های دیگر قرائت و تعلیم شود یا به طور کلی، سوره‌های دیگری برای تلاوت و آموزش به زنان در نظر گرفته شود. خلاصه این که از نظر قایلان این توجیه، زنان در قرائت و تعلیم قرآن، فقط به سوره یوسف اکتفا نکنند.
به نظر می‌رسد این توجیه نیز نمی‌تواند توجیه مناسبی باشد؛ چرا که روح حاکم بر سوره یوسف و به تعبیری غرض هدایتی این سوره، حاکی از خوش عاقبت بودن افراد عفیف و پاکدامن است که در پرتو توحید و رعایت تقوای الهی به اوج بندگی خدا و سروری بندگان خدا رسیده‌اند.
5. کم بودن میزان فضیلت و ثواب تلاوت سوره یوسف نسبت به تلاوت بقیه سوره‌ها برای نان
برخی با توجه به تأکید و تشویق روایات بر تعلیم و قرائت سوره نور به زنان، این دست روایات را به میزان فضیلت و ثواب حاصل از تلاوت دو سوره یوسف و نور ارتباط داده‌اند و گفته‌اند تلاوت سوره یوسف برای زنان ثواب کمتری دارد در عوض سوره نور بیشترین ثواب تلاوت را برای آنان در بر دارد.۳ به نظر می‌رسد این دیدگاه توجیه معقولی نیست.
1.. تفسیر کوثر، ج۵، ص۳۳۴- ۳۳۵.
2.. احکام النساء، ص۵۶.
3.. اسباب اختلاف الحدیث، ص۲۱۵.
