تسکین آنان را به مسأله تقدیر الهی متوجه می‏کند و خطاب به پیامبر اکرم ‏صلی الله علیه و آله‏ می‏فرماید:

«إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِن تُصِبْكَ مُصِیبَةٌ یَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَ یَتَوَلَّواْ وَّ هُمْ فَرِحُونَ * قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَ عَلی اللهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ».^۱

این آیات همه متضمن اصول این حقیقت‌اند و آن، حقیقت ولایت خدای سبحان است، و این که احدی غیر از خدا هیچ گونه ولایت و اختیاری ندارد. آری، اگر انسان به راستی به این حقیقت ایمان داشته و مقام پروردگار خود را بشناسد، قهراً بر پروردگار خود توکل می‏جوید، و حقیقت مشیت و اختیار را به او واگذار می‏کند، و دیگر به رسیدن به حسنه خوشحال و در برابر مصیبت اندوهناک نمی‏گردد. و همچنین نسبت به آنچه که به دشمن انسان می‏رسد، نباید خوشحال و بد حال گردد، و این از نادانی و جهل به مقام پروردگار است که وقتی دشمن انسان موفقیتی به دست آورد ناراحت شود، و وقتی او مبتلا و گرفتار می‏گردد وی خوشحال شود، زیرا دشمن او هم از خود اختیاری ندارد.^۲

رسیدن به این مرحله که انسان بتواند تعادل خود را در خوشایند و ناخوشایند زندگی حفظ کند، از مراتب عالی انسان‌‏های رشد یافته است. لذا کسی همچون امام سجاد
علیه السلام در مناجات خود از خداوند می‌خواهد که وی را به این مرحله برساند.^۳ بنا بر این، نباید وقتی حادثه‏ای تلخ اتفاق افتاد، ای کاش ای کاش گفت و زمینه نارضایتی را فراهم کرد؛ بلکه باید به تقدیری بودن امور توسط خداوند متعال توجه نمود تا انسان آرام شود.^۴

4. تنظیم انتظارات

این که انتظارات ما چگونه تنظیم شده باشد، نقش مهمی در واکنش انسان دارد. سؤال این است که انتظارات انسان چگونه باید تنظیم شود تا در خوشایند و ناخوشایند، موجب