دوستی و دشمنی برای خدا از بهترین اعمال برای خداست.
جامع الأخبار:
أوحَی اللّهُ تَعالی إلی موسی(ع): هَل عَمِلتَ لی عَمَلاً قَطُّ؟
قالَ: إلهی صَلَّیتُ لَک، و صُمتُ، و تَصَدَّقتُ، و ذَکرتُ لَک!
فَقالَ: إنَّ الصَّلاةَ لَک بُرهانٌ، وَ الصَّومَ جُنَّةٌ، وَ الصَّدَقَةَ ظِلٌّ، وَ الذِّکرَ نورٌ، فَأَی عَمَلٍ عَمِلتَ لی؟
فَقالَ موسی(ع): دُلَّنی عَلی عَمَلٍ هُوَ لَک؟
فَقالَ: یا موسی، هَل والَیتَ لی وَلِیا، و هَل عادَیتَ لی عَدُوّا قَطُّ؟! فَعَلِمَ موسی(ع) أنَّ أحَبَّ الأَعمالِ الحُبُّ فِی اللّهِ وَ البُغضُ فِی اللّهِ.[۱]
جامع الأخبار:
خدای متعال به موسی(ع) وحی کرد: «آیا هرگز برای من کاری کرده ای؟».
گفت: معبودا! من برای تو نماز خواندم، روزه گرفتم، صدقه دادم و ذکر تو را گفتم.
خداوند فرمود: «نماز برای تو، بُرهان است و روزه، حفاظ و صدقه، سایه و ذکر، نور. چه عملی را برای من کردی؟».
موسی(ع) گفت: مرا به عملی که مخصوص توست، راه نمایی فرما.
خداوند فرمود: «ای موسی! آیا هرگز به خاطر من با دوستی، دوستی کرده ای و آیا به خاطر من با دشمنی، دشمنی ورزیده ای؟».
پس موسی(ع) دانست که محبوب ترین اعمال، دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به خاطر خداست.
[۱]. جامع الأخبار: ص ۳۵۲ ح ۹۷۶، دانشنامه قرآن و حدیث: ج ۲ ص ۵۲.
